Ένα τραγούδι για τον Αλέξανδρο.

"Ραγίζουν οι δρόμοι απόψε από θυμό,
φωνές, τρελά πουλιά γυρεύουν ουρανό.
Ματάδες με πολιτικά στις άκρες κόβουν κίνηση
κολλάει η ανάσα στο βραχνό μου το λαιμό
βρωμάει το πρόσωπο μου Μαλόξ και νερό,
κοιτάει μ’ απορία το βράδυ και ψάχνει εξήγηση
Σταδίου χαμηλά ακούω τρελά ουρλιαχτά,
ληγμένα δακρυγόνα στα Εξάρχεια.

Όμορφη πόλη που άσχημα καίγεσαι ξανά,
φεύγει η ζωή και πάει χαράμι,
μα αυτό το κάτι που εδώ μέσα σε πονά,
με αίμα το έγραψες στο τζάμι.
Όμορφη πόλη που άσχημα καίγεσαι και κλαις,
οι οθόνες ψέματα σου τάζουν,
είναι ο παράδεισος μακριά ό,τι κι αν λες
γι’ αυτούς που από μακριά κοιτάζουν."

Τραγούδι που έγραψε ο Γιώργος Σαρρής ορμώμενος από τα τραγικά γεγονότα, από την δολοφονία του 15χρονου μαθητή, μέχρι τις καταστροφές και τις λεηλασίες που έγιναν σε όλη την Ελλάδα.