Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Ρεκόρ για το στενότερο παρκάρισμα

Επίσημα με την παρουσία και την καταγραφή από την οργάνωση των ρεκόρ Giunness, η Mini με τον Κινέζο κασκαντέρ Han Yue κέρδισε το ρεκόρ «στενότερου» παρκαρίσματος!
Ο εκπληκτικός όπως θα διαπιστώσετε και στο επίσημο βίντεο, Κινέζος κασκαντέρ Han Yue είναι αυτός που στο τιμόνι ενός Mini κατάφερε το νέο παγκόσμιο ρεκόρ για παρκάρισμα ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα. Μάλιστα αυτό έπρεπε να γίνει με μία και μόνη κίνηση (όπως άλλωστε κάθε χρόνο), και ο Han Yue βελτίωσε την προηγούμενη επίδοση κατά 7 ολόκληρα εκατοστά!
Μάλιστα η προσπάθεια έγινε με μια ειδική έκδοση του Mini, που διατίθεται αποκλειστικά στην κινεζική αγορά, το «MINI Cooper Chinese Job». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Han Yue χώρεσε το Mini σε κενό μόλις 15 εκατοστά μεγαλύτερο από το συνολικό μήκος του αυτοκινήτου, ενώ η προηγούμενη προσπάθεια ήταν σε απόσταση 22 εκατοστά μεγαλύτερη από το όχημα, καθώς και ότι πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους τίτλους των Giunness ο οποίος μάλιστα έχει αλλάξει χέρια 5 φορές στα τελευταία 2 χρόνια! 

Πηγή: autotriti.gr

Χμ ενδιαφέρον! Αλλά για έλα ρε μεγάλε εδώ στην Ελλάδα να δεις που παρκάρουμε και μεις τα κακόμοιρα, κι αν δεν σου κοπεί το αίμα τα λέμε.


Πάμε κόντρα; έλα να παρκάρεις το δικό μου με μια κίνηση κι όχι χειροφρενιά, γιατί δεν σε παίρνει και φυσικά δεν μιλάω για μίνι ούτε για (Π)atos.
Έλα και θα δούμε αν δεν το στουκάρεις στον τοίχο στις κολώνες και στα παρκαρισμένα.
Εγώ δεν το στουκάρω, εσύ;



Όλα είναι θέμα εμπειρίας, εσύ έμαθες τα νοητά σημάδια που σου επιτρέπουν να παρκάρεις με χειρόφρενο σε μία τέτοια θέση, που απαραίτητη προϋπόθεση είναι η άπλα στον περιβάλλοντα χώρο για να μπεις στην στενούρα, κι εγώ έμαθα τα σημάδια της απόλυτης στενούρας, που κάποια είναι και μεταβλητά συνέχεια (λέγε με Μερσεντάκια) στο σκοτεινό και στριμόκωλο γκαράζ.
Όταν είναι παρκαρισμένο έχω  ένα τοίχο στην φάτσα.
Δύο κολώνες στα αριστερά μου (που όταν είμαι στην θέση μου απέχω από αυτές το πολύ 3cm).
Ένα Peugeot στα δεξιά μου, που πρέπει να του αφήνω και ικανό χώρο για να μπορεί να κάνει και αυτό τους ελιγμούς του χωρίς να το εμποδίζει το βόδι μου.
Κατά την ώρα του παρκαρίσματος έχω τον μάγκα τον Μερσεντάκια που παρκάρει όπως να 'ναι την γελάδα του αφήνοντας τον μισό κώλο της στο δρομάκι, κι έτσι στην οπισθοπορεία για να μπω στην θέση μου πρέπει να προσέχω από τ'αριστερά τον τοίχο και από τα δεξιά την γελάδα του, και πίσω μου τις κολώνες και το καημένο το Peugeot (το οποίο είναι πάντα σωστά παρκαρισμένο προς τιμήν της οδηγού του).
Ναι δεν είναι όλες οι γυναίκες "χάρος στο τιμόνι" υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Μετά από αυτό όλες οι εξωτερικές θέσεις μου φαίνονται παιχνιδάκι.


Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Ο κλέψας του κλέψαντος

Άρτο και θεάματα είχε σήμερα η βραδιά. Είπαμε να μαζευτούμε η παρέα για μεζεδάκια στο σπίτι με την συνοδεία  των "ασμάτων" της Euro-πανήγυρης.

Σήμερα πρόσεξα και μερικά άλλα τραγούδια που δεν τα είχα προσέξει πριν.
Άκουσα της Ισλανδίας το οποίο μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά.
Αλλά...κάτι μου θύμιζε έντονα η εισαγωγή του...



...ποιο άραγε; ένα παλιό είναι, ένας κοντός κι ένας κατσαρομάλλης κοκκινοτρίχης το 'λεγαν ντουέτο, να δεις πως τους έλεγαν... ;) ...Α ναι αυτοί οι "άσημοι" ο Simon με τον  Garfunkel και το επίσης "άσημο" κομμάτι τους Scarborough Fair



'Οπα μήπως το αδίκησα; αλλάζει ρυθμό...χμ μα και τώρα κάτι μου θυμίζει πάλι, κάποιο άλλο παλιό... ήταν και το μουσικό θέμα  ταινίας του 1960 με τον Paul Newman... χμ... Exodus!



Παρακάτω το τραγούδι της Ισλανδίας αλλάζει;
Ε και;
Εμένα ένα τραγούδι με κερδίζει συνήθως με την εισαγωγή του, ωραία εισαγωγή, αλλά την γράψαν άλλοι, μου άρεσε σαν τραγούδι, αλλά αυτό το κάτι που μου άρεσε σήμερα σε αυτό, ανήκε στα άλλα δύο τραγούδια που μου είχαν αρέσει πολύ πριν από πολλά χρόνια, κοινώς ότι μ' άρεσε σ' αυτό ήταν  κλεμμένο.

Και να 'ταν το μόνο κομμάτι;

Το επόμενο κομμάτι "εδώ τα καλά κλεμμένα" είναι της Τουρκίας.
Δεν έκλεψε τόσο πολύ στη μουσική όσο  στο στήσιμο, στον χορό γενικά στην όλη εντύπωση, Το κομμάτι σαν κομμάτι χάλια, πέρασε και δεν ακούμπησε, δεν φτάνει ούτε στο μικρό δακτυλάκι του δημιουργού του πρωτότυπου ο δημιουργός του...
Τούρκικο αυτό;




...Χμ εμένα πάλι γιατί μου θυμίζει πάρα πολύ έναν Ρωσοεβραίο που έπαιζε βιολί στην στέγη;
Να δεις πως έλεγαν την ταινία; Α ναι...
 ... Fiddler on the roof 1971 - If I were a rich man



Τι σου κάνουν αυτές οι παλιές καλές ταινίες και τα παλιά ποιοτικά τραγούδια, δεν αφήνουν τους νέους τραγουδοποιούς να πείσουν τον κόσμο ότι οι "τραγουδάρες" τους βγήκαν με παρθενογένεση. 


Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Οι υπέροχοι συγκάτοικοί μας στη Γη




Στο φετινό Βρετανία έχεις ταλέντο νικητές ήταν μία έφηβη με το σκυλάκι της τον Pudsey , η παρουσία που είχαν στον τελικό και τους χάρισε την νίκη, ήταν η αφορμή γι αυτήν την ανάρτηση.

Τα ζώα δεν σταματούν ποτέ να με εκπλήσσουν.
Πότε με την εξυπνάδα τους, πότε με την πονηριά τους, πότε με την τρυφερότητά τους και πότε με την ανιδιοτέλειά τους.
Ακόμα  κι όταν ένα ζώο βλάψει κάποιο άλλο, δεν το κάνει από κακία, για παράδειγμα ένα λιοντάρι δεν κυνηγάει μία αντιλόπη για σπορ, ή για το δέρμα της όπως κυνηγάει ο άνθρωπος, αλλά το κάνει μόνο και μόνο για να τραφεί το ίδιο και η οικογένειά του, ή σκοτώνει μόνο αν αισθανθεί ότι βρίσκεται σε απειλή.

Όταν βλέπουμε ζώα να κάνουν διάφορα κόλπα ο νους μας πάει αμέσως στο τσίρκο και στις φρικτές συνθήκες διαβίωσης των ζώων, ευτυχώς όμως υπάρχουν και οι περιπτώσεις (που είναι πάρα πολλές), που τα ζώα κάνουν πράγματα εκπληκτικά είτε από μίμηση του ανθρώπου, είτε μέσω της εκπαίδευσης μαζί με παιχνίδι και επιβράβευση.
Πολλές φορές όμως, η μίμηση μπορεί να επιφέρει και προβλήματα με απρόβλεπτες καταστάσεις.

Πριν από πολλά χρόνια είχα ένα πανέξυπνο λυκόσκυλο, τον Έκτορα, όσο έξυπνος ήταν, άλλο τόσο ήταν και διάολος.
Από τότε που ήταν κουτάβι παρακολουθούσε την κάθε μου κίνηση, αγαπημένη του παρακολούθηση ήταν το πως άνοιγα ή έκλεινα κάποια πόρτα, ότι πόμολο και να είχε, ακόμα και τις συρταρωτές με τον μαγνήτη, όταν έφτασε έξι μηνών διαπίστωσα με φρίκη κάποιες φορές προς τι η τόση προσήλωση στις πόρτες.
Δεν υπήρχε πόρτα που να μην  μπορούσε να την ανοίξει, ακόμα και την μπαλκονόπορτα που πρέπει να στρίψεις το κάθετο χερούλι για να απ ασφαλίσει, σηκωνόταν στα δύο του πόδια έβαζε το ένα κόντρα και με το άλλο την άνοιγε και έβγαινε σαν κύριος στην βεράντα να πάρει τον αέρα του.
Μία φορά όμως αυτή του η επιδεξιότητα παρ ολίγο να έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες.
Εκείνη την εποχή δούλευα σε λύκειο και είχα συνοδέψει στην πενταήμερη της τρίτης Λυκείου στη  Ρόδο, είχα παρακαλέσει την θεία μου να έρθει να μείνει στο σπίτι τις ημέρες που θα έλειπα για προσέχει και τον Έκτορα, κάθε μέρα μιλάγαμε στο τηλέφωνο, είχα άγχος μήπως της δημιουργούσε προβλήματα γιατί ήταν  και ηλικιωμένη η καημενούλα, όλα καλά πήγαιναν αλλά εμένα κάτι με έτρωγε μέσα μου.
Έφτασε η τελευταία μέρα της εκδρομής, εγώ ένα όρθιο πτώμα ήθελα όσο τίποτα να γυρίσω στην Αθήνα και να πέσω τέζα στο κρεβάτι, όποιος έχει συνοδέψει σε πενταήμερη θα με καταλάβει σίγουρα, γιατί ενώ οι μαθητές την καταφχαριστιούνται, οι καθηγητές όσοι τουλάχιστον είναι υπεύθυνα άτομα, γυρνούν στο σπίτι τους φαντάσματα του εαυτού τους από το τρέξιμο και το άγχος να μην συμβεί κάτι σε κάποιο παιδί.
Όσο και να πήγαιναν καλά τα πράγματα πίσω στην Αθήνα ένα άσχημο προαίσθημα με κυρίευε όλο και πιο πολύ, από βραδύς είπα στη θεία μου ότι θα γύρναγα ξημερώματα, οπότε το τελευταίο βράδυ δεν ήταν απαραίτητο να μείνει στο σπίτι, αφού με το που θα πήγαινα το μόνο που ήθελα ήταν να ξαπλώσω και θα τα λέγαμε όταν ξυπνούσα.
Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν έγιναν έτσι όπως τα είχαμε συζητήσει.
Φτάνω γύρω στις 6.30 το πρωί, πάω να ξεκλειδώσω την πόρτα και δεν άνοιγε, ήταν κλειδί από πίσω, κατάλαβα ότι η θεία μου ήταν στο σπίτι, χτύπαγα το κουδούνι τίποτα, φώναζα τίποτα, φώναζε και ο κύριος  Έκτορας σαν τρελός από μέσα που με άκουγε, ξαφνικά ανάμεσα στα γαυγίσματα του Έκτορα ακούω μία πνιχτή φωνή από το εσωτερικό του σπιτιού, υπολόγισα ότι ερχόταν από το μπάνιο, προχώρησα στο διάδρομο της πολυκατοικίας στο ύψος που βρίσκεται το μπάνιο μου κόλλησα το αυτί μου στον τοίχο και άκουσα την θεία μου να λέει: "Κρις μου δεν μπορώ να σου ανοίξω φέρε κλειδαρά, ο Έκτορας με κλείδωσε στο μπάνιο."
Η κόλαση επί της Γης, σκεφτόμουν ότι είμαι στη ζώνη του λυκόφωτος, ότι δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό.
Να λέω από τη μία ότι πάλι καλά, που την κλείδωσε τώρα το πρωί που ξύπνησε για να με υποδεχτεί και δεν έγινε αυτό μόλις έφυγα, γιατί ούτε κινητά υπήρχαν τότε για να με πάρει τηλέφωνο, αλλά και να υπήρχαν σίγα μην είχε η θεία κινητό και ακόμα πιο απίθανο να το είχε και μαζί της στο μπάνιο. Και πως θα γύρναγα θα πείτε; πως θα έφευγα; θα τιναζόταν η εκδρομή στον αέρα, άλλο μαθητής να γυρίσει πίσω για x λόγους  κι άλλο συνοδός, δεν είμασταν και πάρα πολλοί να πεις αν έλειπε ένας δεν τρέχει τίποτα, με τα χίλια ζόρια μαζεύτηκαν συνοδοί για τα θηρία.
Κι από την άλλη έλεγα, αχ βρε θεία γιατί δεν με άκουσες; γιατί δεν πήγες σπίτι σου το βράδυ; γιατί να τραβάμε τώρα αυτό το χουνέρι κι εσύ κι εγώ;
Μετά από ώρα ήρθε ο κλειδαράς, παράπλευρες απώλειες 2 κατεστραμμένες κλειδαριές ασφαλείας και αντικατάστασή τους, η θεία ευτυχώς ελευθερώθηκε, ο Έκτορας για τιμωρία κλειδώθηκε...μέχρι να δοθούν οι απαραίτητες διευκρινήσεις για το πως έγινε το σκηνικό και να ξεκουραστώ λίγο.
Τελικά το χρονικό του κλειδώματος της θείας έγινε ως εξής:
Πήγε στο μπάνιο η καημένη για να ετοιμαστεί, ο Έκτορας την ακολούθησε από περιέργεια, εκείνη τον έβγαλε έξω από το μπάνιο για να μην την ενοχλεί και έκλεισε πίσω της την πόρτα, ο Έκτορας σηκώθηκε στα δύο πόδια να την ανοίξει, ψιλοαστόχησε, και καθώς κατέβαζε απότομα χωρίς επιτυχία την ποδάρα του, βρήκε κόντρα στο κλειδί που ήταν από την έξω πλευρά της πόρτας, λίγο χαλαρή και παλιά η κλειδαριά, τόσο ήθελε, έκανε το κλειδί να πάρει μία στροφή σαν τρελό και να κλειδώσει μέσα τη θεία.
                                                        
(Εδώ μόλις τριών μηνών ο τασμανός μου, άσχετα αν είχε πολλά παιχνίδια έτρεφε ιδιαίτερη προτίμηση στα παπούτσια μου...ευτυχώς τα παλιά.)


Όσο για τον Έκτορα η θεία τον πρόσεξε κάνοντάς του dogsitting πολλές φορές ακόμα, αλλά το μάθημά της το πήρε κι αυτή, το κλειδί πλέον το έβαζε από την μέσα μεριά της πόρτας του μπάνιου και έτσι ο μόνος που κλειδωνόταν ήταν ο Έκτορας από έξω.



Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Εν βρασμώ


 Γεννήθηκα σε μία πανέμορφη πόλη στην εσχατιά των συνόρων, μία πόλη που λατρεύω και δακρύζω από συγκίνηση, περηφάνεια κι αγάπη κάθε φορά που την σκέπτομαι, την Φλώρινα.
Είναι γνωστή σε όλους τους Έλληνες, δυστυχώς για λάθους λόγους, για τις πιπεριές της και για τις χαμηλές της θερμοκρασίες, κι όμως έχει να δείξει πολλά περισσότερα.
Είναι μία πόλη που ανάθρεψε ήρωες, σαν μαρτυρία γι αυτό, τ' αγάλματά τους που στέκουν αγέρωχα σε κάθε γωνιά της πόλης, για να μας θυμίζουν ότι τίποτα δεν μπορεί να γονατίσει την αδάμαστη Ελληνική ψυχή.
Έχει γεννήσει καλλιτέχνες κι αθλητές, που την έκαναν διάσημη έξω από τα στενά όρια της Ελλάδας.
Μία πόλη συνώνυμη της λεβεντιάς, της τέχνης και του πολιτισμού.
Μια πόλη πηγή έμπνευσης για κάθε καλλιτέχνη, που έγινε μούσα και για τον διάσημο σκηνοθέτη  που χάθηκε τόσο άδικα τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο.
Σήμερα όμως αυτή η πόλη με πλήγωσε, μία μεγάλη μερίδα πολιτών της με έκανε ντραπώ και να θυμώσω.

 Οι πολίτες της χώρας μας, έχουν φτάσει στα όρια της ανέχειας με τις λάθος επιλογές και τα ψέμματα των κυβερνώντων, οι τοκογλύφοι εταίροι και το ΔΝΤ απαιτούν γη και ύδωρ και τα μέχρι χθες μεγάλα κόμματα των οσφυοκαμπτών  είναι έτοιμα να τους τα δώσουν.
Ακόμα και τώρα που τα ποσοστά τους έπεσαν στο ναδίρ, με ψέμματα προσπαθούν να ξεγελάσουν τον λαό για άλλη μία φορά, τι κι αν έπιασαν πάτο, τίποτα δεν κατάλαβαν ή τουλάχιστον δεν θέλουν να καταλάβουν.
Κι ανάποδα να μας γυρίσετε δεν έχουμε άλλα να δώσουμε. Μας κλέψατε τις ζωές μας, τις δουλειές μας, τα όνειρά μας, τα σπίτια μας, τα χρήματά μας, την αξιοπρέπειά μας, το μέλλον μας.

 Κι έρχομαι σε σας συμπατριώτες μου Φλωρινιώτες, είπατε περιχαρείς ότι τους δώσατε ένα μάθημα, ότι τα ποσοστά τους έπεσαν, ότι η ΝΔ σε σχέση με το 2009 στον  νομό της Φλώρινας έπεσε χθες 12 ποσοστιαίες μονάδες και το ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα έπεσε 27,5 ποσοστιαίες μονάδες, τους κλ@σ@τε τ' @ρχίδι@ για να σας το πω σε απλά Ελληνικά μπας και το καταλάβετε.
Αυτούς κάποιοι Φλωρινιώτες δεν τους έβγαλαν πάλι για  να  αντιπροσωπεύσουν τον νομό μας στο κοινοβούλιο; ποια η διαφορά λοιπόν; επειδή δεν συγκροτούν αυτοδύναμη κυβέρνηση; μην ανησυχείτε έχουν τον τρόπο τους, με τα ψέμματα, τις λάσπες και την τρομολαγνεία θα βρουν πάλι το κατάλληλο έδαφος για να κάτσουν στην καρέκλα πριν κρυώσει. Μετά όμως μην στάξετε ούτε ένα δάκρυ όσοι τους ψηφίσατε γιατί θα ναι κροκοδείλιο.

 Εσείς που τους ψηφίσατε, προσπαθήστε να συγκροτήσετε την  σκέψη σας και θυμηθείτε...

Ξεχάσατε τις συγχωνεύσεις σχολείων; τώρα το 2012 κι άλλα σχολεία θα συγχωνευτούν στον νομό, τα παιδιά σας τα σκεφτήκατε;

Ξεχάσατε το χάος που έχει δημιουργηθεί στα Πανεπιστήμια και το απεχθές σχέδιο νόμου γι αυτά; σχολές απειλούνται με κλείσιμο, τα κονδύλια για την Παιδεία είναι μηδαμινά, τα αποθεματικά τους κουρεύτηκαν μαζί με των ταμείων. 
Πόσο καιρό ακόμα πιστεύετε ότι θα έρχονται φοιτητές να σπουδάσουν στον ακριτικό νομό μας, και να έχει κι από αυτούς έσοδα η πόλη μας;  πιστεύετε ότι θα υπάρχει ακόμα Πανεπιστήμιο;

Ξεχάσατε τον χειμώνα που πέρασε η Φλώρινα με τους -25,1 βαθμούς; το πετρέλαιο και την βενζίνη που έχουν φτάσει σε απαγορευτικές τιμές και θα φτάσουν σε ακόμα χειρότερες; με τι θα ζεσταίνονται τα σπίτια, με μαγκάλια; που είμαστε στο 1800 ή στο 1900; ή μήπως ακόμα ονειρεύεστε την τηλεθέρμανση; καλά όσο θα πάρουμε αυξήσεις στους μισθούς μας άλλο τόσο θα έρθει σύντομα και η τηλεθέρμανση, από την υπογραφή μέχρι την πράξη πολλά αλλάζουν, 2015 και αν, μέχρι τότε τι γίνεται;

Αλήθεια το ξεπούλημα της ΔΕΗ το ξεχάσατε κι αυτό; ή η κατάληψη δεν σήμαινε τίποτα;

Ξεχάσατε τις επιχειρήσεις που κλείνουν η μία μετά την άλλη; ή μήπως κάποιοι από σας έχετε βολευτεί με τα Σκόπια και την Αλβανία κι ανοίξατε επιχειρησιακές παρτίδες μαζί τους, για να χετε ζεστό παραδάκι αφήνοντας λεφτά στις γείτονες χώρες, που κοιτούν πως να σφετεριστούν την ιστορία μας και τα χώματά μας, κι αφήνετε άνεργους Έλληνες για το καλό της δική σας τσέπης;

Ξεχάσατε τους μισθούς πείνας και τις συντάξεις χαρτζιλίκι; τα άδικα χαράτσια; τον άλλο μήνα έχουμε Ιούνιο το ξεχάσατε κι αυτό; έρχονται κι άλλα.

Θα τρίζουν τα κόκαλα, όσων μάτωσαν, ίδρωσαν, πάλεψαν και δημιούργησαν γι αυτήν την πόλη.
Με κάνετε να ντρέπομαι, δεν μπορώ να σας μισήσω γιατί λατρεύω τον τόπο μου, σας λυπάμαι. 
Σας φαίνονται σκληρά τα λόγια μου, δεν μπορούν να 'ναι διαφορετικά, εσείς τα προκαλέσατε, στις φλέβες μου εμένα ρέει αίμα Μακεδονομάχου, στις δικές σας όμως;

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Γιατί δεν μου 'στειλαν ψηφουδέλτιου;






 Εδώ και 20 χρόνια έχω αλλάξει τον αριθμό του τηλεφώνου μου και κάθε φορά που έχουμε εκλογές, είτε δημοτικές, είτε βουλευτικές ακούω απίστευτες βλακείες από ψηφοφόρους με καμμένα εγκεφαλικά κύτταρα.
 Για κακή μου τύχη ο αριθμός που μου έδωσαν δεν ήταν παρθένος αλλά ανήκε παλιά στην "Ρηγίλλης".
Στις πρώτες εκλογές μετά την αλλαγή του αριθμού μου το ανακάλυψα αυτό με οδυνηρό τρόπο,
όλη μέρα το τηλέφωνο βάραγε σαν δαιμονισμένο, στην αρχή απαντούσα ευγενικά ότι κάνουν λάθος και ότι ο αριθμός έχει αλλάξει, μετά το έριχνα στην πλάκα και τους δούλευα, και στο τέλος όταν πλέον με ενοχλούσαν μέσα στην νύχτα έπεφταν μπινελίκια.
Θα μου πείτε γιατί δεν τον άλλαξες πάλι να γλυτώσεις, μα με την τύχη που με δέρνει μπορεί αυτή τη φορά (στην καλύτερη περίπτωση) να μου έδιναν τον αριθμό από κανένα σουβλατζίδικο, και τότε δεν θα βάραγε σαν τρελό σε κάθε εκλογές αλλά όλο τον χρόνο.
 Φέτος πίστευα ότι θα την γλίτωνα για τρεις λόγους :
1. Έχουν περάσει από την αλλαγή του αριθμού 20 χρόνια, νισάφι πια.
2. Η "Ρηγίλλης" έγινε "Συγγρού", άρα διαφορετικοί αριθμοί τηλεφώνων αντιστοιχούν στην συγκεκριμένη περιοχή (λυπάμαι και συμπάσχω με τους κακομοίρηδες που απέκτησαν τα υπόλοιπα τηλέφωνα της "Ρηγίλλης" κι αυτοί τα έχουν μόνο 2 χρόνια).
3. Πόσοι είναι πια που ψηφίζουν ακόμα αυτό το γαλάζιο τσουνάμι που σε συνεργασία με την πράσινη λαίλαπα μας έφτασαν στην καταστροφή;
 Έπεσα έξω.
Δυστυχώς υπάρχουν ακόμα άτομα που θα τους ψηφίσουν, και ανήκουν σ' αυτές τις κατηγορίες:
1) Τα άτομα αυτά είναι βολεμένα κομματόσκυλα. 
2) Είναι ηλικιωμένοι 80φεύγα με γεροντική άνοια, που νομίζουν ότι ψηφίζουν ακόμα τον γέρο Καραμανλή * ή στην αντίστοιχη περίπτωση τον Αντρέα.
3) Είναι μειωμένης αντίληψης.
4) Η πλύση εγκεφάλου που τους έχει γίνει έγινε με τόσο ισχυρό απορρυπαντικό  που η κατάσταση του εγκεφάλου τους είναι μη αναστρέψιμη.
Και τέλος...
5) Η κατηγορία που ανήκουν είναι συνδυασμός 2 ή περισσοτέρων κατηγοριών.
 Το μορφωτικό επίπεδο δεν το πήρα σαν κριτήριο ψηφοφόρου με παρωπίδες αν και ισχύει κάποιες φορές, γιατί δυστυχώς βλέπουμε παρωπίδες και σε πολλά άτομα με περγαμηνές.
 Ας μην μακρηγορήσω όμως άλλο  κι ας μπω επιτέλους στο θέμα.

Σήμερα στις 8 το πρωί άρχισε πάλι να χτυπάει το τηλέφωνο δαιμονισμένα, στην αρχή έκανα ότι δεν το ακούω και γύρισα πλευρό, αλλά αυτό σταμάταγε και ξανάρχιζε, ώσπου με βαριά βήματα σηκώθηκα από το κρεββάτι, να δω ποια μεγάλη καταστροφή με βρήκε και βαράει τέτοια ώρα Σαββάτου, γιατί δεν πήγε ο νους μου ότι με θυμήθηκαν οι ψηφοφόροι, αλλά ότι είχε συμβεί κάτι κακό.

-Παρακαλώ.
 Στην άλλη άκρη της γραμμής μία γερόντισσα με βαριά προφορά επαρχίας. 
- Γείμαι δημουκράτισα.
 Ωχ τα βρήκαμε τα λεφτά.
Γείμαι απού ειπαρχία.
Μην ανησυχείς φαίνεται.
Πήρα να ρουτήσου γιατί φέτους δεν μου στείλατε ψηφουδέλτιου;
-Και πρέπει να ξυπνήσετε εμένα γι αυτό;
-Γαααα!!! Δεν κατάλαβα;
Άντε να εξηγήσω την θεωρεία της σχετικότητας μήπως και καταλάβει η άσχετη.
-Λέω ότι κάνετε λάθος, το τηλέφωνο αυτό δεν ανήκει πλέον στην ΝΔ, έχει αλλάξει εδώ και 20 χρόνια.
-Ώιιιιιιιιιιι!!! Συγγνώμη.Και τι θα κάνου τώρα;
Είσαι τυχερή που μ' έπιασες στον ύπνο και δεν έχω όρεξη πρωί πρωί για καντήλια, αλλιώς θα σου 'λεγα τι να κάνεις.
Χουρίς ψηφουδέλτιου πως θα ψηφίσου;
Ντόινγκ!!!!! Πάει βρίσκομαι στην ζώνη του λυκόφωτος, μα καλά η γιαγιά πρώτη φορά ψηφίζει; δεν έχει δει ότι υπάρχουν κάποιοι κακομοίρηδες που τους έλαχε ο κλήρος να γ@μήσουν την Κυριακή τους στα εκλογικά τμήματα, που όταν πας να ψηφίσεις σου δίνουν ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων για να διαλέξεις αυτό που σε αφορά; Μωρέ το χει δει αλλά άντε να καταλάβει ποιο θα είναι αυτό που θέλει, γι αυτό ψάχνει το έτοιμο.
Γ@μώ την τύχη μου. Από τη μία έβραζα που αυτά τα άτομα καθορίζουν τις ζωές μας, από την άλλη την λυπόμουν, ας όψεται η ανατροφή μου που απαιτεί σεβασμό στους ηλικιωμένους. Έτσι την λύση στο πρόβλημα της, της την έδωσα λίγο ασαφή γιατί και ο σεβασμός έχει τα όριά του.
- Πάρτε τον ΟΤΕ εκείνοι θα σας πουν. 
-Αχαααααα μάλιστα. Αυτούνου θα κάνου.

Φυσικά δεν της ξεκαθάρισα τι να ρωτήσει για να της πουν, να ρωτήσει τον ΟΤΕ για το που θα βρει προσημειωμένα  ψηφοδέλτια, ή να ρωτήσει το νέο τηλέφωνο της ΝΔ; 
Την άφησα να λύσει αυτόν τον γρίφο, που μάλλον  η λύση που θα δώσει θα είναι λάθος, κι εύχομαι στις πληροφορίες του ΟΤΕ να μην βρεθεί κανένα πρόθυμο "τσακάλι" να της σφυρίξει την σωστή λύση.

Πάντως μέχρι στιγμής δεν με έχει ενοχλήσει κανένας άλλος, αυτό ίσως να μην σημαίνει τίποτα, ίσως πάλι να σημαίνει πολλά. Κυριακή κοντή γιορτή, αύριο τ' απόγευμα θα ξέρουμε αν ξυπνήσαμε σαν λαός από τον λήθαργο.

*14/05/2012 Λες και το 'ξερα όταν πριν λίγες μέρες έγραφα την ανάρτηση.

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Η φάρμα των ζώων

"Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα υπόλοιπα".

Αυτό το αλληγορικό μυθιστόρημα του Όργουελ, τι κι αν εκδόθηκε το 1945, δυστυχώς είναι ακόμα επίκαιρο, η ιστορία δεν σταματάει να επαναλαμβάνεται, μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν. Στο όνομα της Δημοκρατίας και της ισότητας θα εμφανίζονται πάντα αδηφάγα άτομα διψασμένα για εξουσία, "σωτήρες" με πλάνες υποσχέσεις.
Φορούν την μάσκα του κόμματος, δεξιού ή αριστερού δεν έχει σημασία, γιατί στην πραγματικότητα δεν εκπροσωπούν αυτό, παρά μονάχα τον εαυτό τους και την αχαλίνωτη επιθυμία τους για την καρέκλα, που έχει γίνει ένα με το πετσί τους και δεν ξεκολλάει.
Ανακυκλώνουν φράσεις με φρούδες υποσχέσεις, που κρύβουν επιμελώς τα δεινά που θα επακολουθήσουν, χρυσώνουν το χάπι, κάνοντας το μαύρο άσπρο μιλώντας για ανάπτυξη για να κοιμίσουν τον λαό, λες και δεν ήταν αυτά τα ίδια πρόσωπα που τον έφτασαν στην ανέχεια.
Έφαγαν και συνεχίζουν να τρώνε μαζί με τους αυλικούς τους, σ' ένα πλούσιο τραπέζι που συνεχίζει κατ' απαίτησή τους να το πληρώνει ο σκλάβος λαός, γιατί αυτοί είναι οι "σωτήρες" του και πρέπει να μένουν ικανοποιημένοι.
Κάθε αντίρρηση στους "σωτήρες" δεν γίνεται αποδεκτή, η ανυπακοή δείχνει αγνωμοσύνη και τιμωρείται σκληρά με διάφορους τρόπους,  άμεσους και έμμεσους.
Όσοι γίνονται μάρτυρες θυσιάζοντας τον εαυτό τους σαν αντίδραση στους "σωτήρες", βαπτίζονται αυτόματα από αυτούς άτομα ψυχικά ασταθή, μεμονωμένες λυπηρές περιπτώσεις που τους στεναχωρούν βαθύτατα...
Η οργή των σκλάβων όμως ξεχείλισε, είναι ποτάμι που φέρνει την λύτρωση, ο κόμπος πνίγει τον λαιμό και η φωνή του λαού σαν ουρλιαχτό αγριμιού ακούγεται στ' αυτιά των "σωτήρων"... 

"Δεν θέλουμε άλλο να μας σώσετε, αρκετά, φύγετε, χαθείτε από μπροστά μας."

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Η κότα γέννησε το αυγό ή...η κότα γέννησε το κοτόπουλο;

Photo by Manula Kumarage via the BBC




Σύμφωνα με είδηση του BBC στην Sri Lanka μία κότα γέννησε ένα υγιέστατο κοτόπουλο με εσωτερική ωοτοκία.
Η κότα δυστυχώς υπέκυψε από τα εσωτερικά τραύματα που έγιναν κατά την γέννα.
Η επώαση κράτησε 21 μέρες και εκκολάφτηκε μέσα στην κότα.

Ο τοπικός αστυκτηνίατρος είπε ότι ποτέ δεν είχε δει κάτι ανάλογο.
Ο
P.R Yapa που είναι προϊστάμενος της κτηνιατρικής υπηρεσίας στη Welimada, βρήκε ότι το γονιμοποιημένο αυγό είχε αναπτυχθεί στο αναπαραγωγικό σύστημα της κότας, αλλά έμεινε μέσα στο σώμα της κότας μέχρι να εκκολαφθεί.
Μετά την νεκροψία που διενήργησε στο σώμα της κότας
κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πέθανε από εσωτερικές πληγές.

Ο Charles Haviland που είναι ανταποκριτής του BBC στο Colombo λέει ότι αυτή η ιστορία έχει κάνει πρωτοσέλιδα στην Sri Lanka με το συμπέρασμα της Sri Lankan Daily Mirror's :
"Η κότα ήρθε πρώτη όχι το αυγό"


πηγή:BBC News

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Άγρια πλάκα!



Αλήθεια πως θα αντιδρούσε ένας Έλληνας σ' αυτή την πλάκα;
Και μόνο στην σκέψη λυπάμαι τους δημιουργούς της.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Μέρα φασίνας

Ουφ, επιτέλους τα κατάφερα, μέρα φασίνας σήμερα...τι, στο σπίτι; όοοοχι για το blog μιλάω, σιγά μην ήθελε τόσες ώρες φασίνα το σπίτι.
Μπήκα μετά από τόσο καιρό στο blog και μύριζε κλεισούρα, άρχισα το ξαράχνιασμα λοιπόν, το γυάλισα, το τακτοποίησα, άνοιξα τα παράθυρα να μπει αέρας ανανέωσης και μετά από μερικές ώρες ενασχόλησης είναι έτοιμο, αν και δεν άλλαξα το γενικό του στυλ , αισθάνομαι ότι έγινε πιο ξεκούραστο τώρα που είναι τρίστηλο, εύχομαι να μην είναι μόνο η ιδέα μου.
Φυσικά ανάρτηση δίχως το απαραίτητο αλατοπίπερό της δεν νοείται, έτσι λόγω ημερών ένα βιντεάκι μ' ένα λαγουδάκι αλλιώτικο από τ' άλλα...



Χρόνια πολλά σε όλους!