Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Οι Αθηναίοι είναι συνειδητοποιημένοι πολίτες, ο Δήμος της Αθήνας όμως;


Δεν έχει περάσει πολύς καιρός, άντε να 'ναι δύο-τρία χρόνια που εμφανίστηκαν δειλά-δειλά στην πρωτεύουσα οι μπλε κάδοι ανακύκλωσης.
Σιγά σιγά πέρασε το μέτρο στη συνείδηση των πολιτών και αρχίσαμε να ανακυκλώνουμε όλοι, ή σχεδόν όλοι... τουλάχιστον όσοι αγαπάμε αυτόν τον τόπο.
Περνούσε πάντοτε ένα όχημα μόνο για τους κάδους της ανακύκλωσης και ένα άλλο για τα κοινά απορρίμματα.

Λοιπόν...Αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε!



Ώρα 7:45μμ ημέρα Δευτέρα οδός Πρατίνου Παγκράτι, στην καρδιά της πρωτεύουσας.

Βρισκόμουν καθ' οδόν για το σπίτι, στρίβοντας στην Πρατίνου συναντώ ακινητοποιημένα οχήματα, υπήρχε σκουπιδιάρικο, βλέπω σηκώνει μπλε κάδο, α λέω από μέσα μου το όχημα που μαζεύει την ανακύκλωση είναι... αμ δε... ο επόμενος κάδος ήταν ο ασημί, ο Θεός να τον κάνει ασημί δηλαδή, με το που άδειασε, το άρωμά του πλημμύρισε όλο τον δρόμο.
Μπα λέω πουλάκια κάνουν τα μάτια μου, δεν μπορεί..
Ο επόμενος κάδος πιο κάτω πάλι μπλε, λέω κάτσε να δούμε μετά τι κάδος θα είναι... ναι ναι πάλι αρωματικός ήταν.
Έτσι για να ξέρω εγώ ο μαλάκας, που κάθομαι και σαπουνίζω τα κεσεδάκια και τα μπουκάλια και βάζω μόνο καθαρά αντικείμενα στους κάδους της ανακύκλωσης γιατί έτσι είναι το σωστό. Για να τα μαζεύει η "πράσινη ανάπτυξη" όλα μαζί παρέα και βουρ για τη χωματερή.

Σημείωση: Ψάχνοντας να βρω κάποια εικόνα στο google για να μην βάλω γυμνό το κείμενο, έπεσα σε μία ανάρτηση του Αυγούστου στο blog Πειράματα Φυσικής με απλά υλικά τελικά δεν ήταν μόνο ένα μεμονωμένο ατυχές περιστατικό αυτό που βίωσα(σιγά μην ήταν αλλά λέμε τώρα), θέλουν να μας φεσώσουν και με παραπάνω φόρους τρομάρα τους.
Ρε ουστ απο δω, που μας καταντήσατε Μπανανία από Ελλάδα του πνεύματος και του πολιτισμού και συνεχίζετε να μας δουλεύετε... για το "καλό" μας.

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Ήρθε το τέλος;

Δύο πράγματα χαρακτηρίζονται απέραντα, το Σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία.


Σύμφωνα με αυτόν τον κύριο, σήμερα στις 4 τα ξημερώματα 21 προς 22 Μαΐου 2011 ώρα Ελλάδας, θα αφήσουν τον μάταιο τούτο κόσμο, άλλοι για τόπους χλοερούς συγκεκριμένα το 2%, ενώ άλλοι, οι περισσότεροι το 98%, θα γίνουν της κατσαρόλας.

Εγώ δεν σκοπεύω πάντως να το κουνήσω από την θέση μου, λέω να παραμείνω στην γη και να συνεχίσω την ζωή μου.Έλεος με τον κάθε θρησκόληπτο τρελόγερο πια.

Έκανε κάποιες αυθαίρετες για μένα πράξεις που έχουν σαν βάση την ημερομηνία της σταύρωσης του Ιησού και έβγαλε το αποτέλεσμα.

Το τραγικό είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν και ακολουθούν τέτοιους παράφρονες.

Ο συγκεκριμένος έχει πιστούς σε όλο τον κόσμο, φυσικό είναι, ηλίθιοι παντού υπάρχουν.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο 89χρονος Χάρολντ Κάμπινγκ λέει ότι θα εξαφανιστούμε από προσώπου γης, το ίδιο έλεγε και για τον Σεπτέμβρη του 1994, αλλά μετά που πέρασε η ημερομηνία τα γύρισε και είπε "Συγγνώμη λάθος στις πράξεις έκανα" και έδωσε παράταση στο παραμύθι.

Αυτή την φορά πιστεύω θα μας δώσει μεγαλύτερη παράταση, έτσι ώστε να τον προλάβει ο τύπος με το μακρύ φόρεμα και το δρεπάνι, και να γλυτώσει τις ντομάτες.

Με την τρελάρα του ο Καλιφορνέζος συνταξιούχος πολιτικός μηχανικός και νυν ιεροκήρυκας γεμίζει την κοιλάρα του.

Έχει ένα δίκτυο ραδιοφωνικών σταθμών το Family Radio Network, που εκπέμπει σε 48 γλώσσες, με 66 σταθμούς στις ΗΠΑ και πολλούς άλλους στην Ρωσία, Τουρκία, Ν. Αφρική, Ινδία, Ινδονησία και αλλού.

Το Family Radio Network (μπρρρ ανατρίχιασα υπάρχει ιστοσελίδα και στα Ελληνικά) στήθηκε εξ ολοκλήρου με τις δωρεές των προβάτων του.
Ταυτόχρονα έχει αναρτήσει και πάνω από 2000 διαφημιστικές πινακίδες στους δρόμους της Αμερικής με την "προφητεία" του.


(πηγή video:AssociatedPress)

Άντε και του χρόνου να γελάμε με τις "προφητείες", έχουν σειρά ακόμα οι Μάγιας με το διάσημο 2012, και ο Νιμπίρου ο αόρατος πλανήτης που μας παίζει κρυφτό και θα σκάσει μύτη(φτου και βγαίνω) πάνω μας.
Μέχρι τότε να είμαστε όλοι καλά.

p.s : Δεν ξέρω για εσάς πάντως εμένα ο τύπος μου θύμισε τον Νοσφεράτου



Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Πασχαλινή ιστορία



Ένα χρόνο έχω να γράψω.
Πρώτα τα εκτός θέματος πάρα πολύ σύντομα.
Χάθηκα από την μπλογκόσφαιρα, πολύ τρέξιμο και κούραση, πολύ αηδία με όλα αυτά που συμβαίνουν, έτσι που διάθεση για αναρτήσεις.
Θα πείτε μα οι εκπαιδευτικοί κάθονται, τι τρέξιμο και κούραση μας λες;
Ναι μπορεί να καθόμαστε Χριστούγεννα και Πάσχα και κάτι λιγότερο από 2 μήνες το καλοκαίρι, αλλά αυτό δεν έχει γίνει για μας αλλά για τους μαθητές.
Το ότι καθόμαστε τόσο διάστημα, χτυπάει άσχημα στους άλλους, για να δούμε όμως ποιος κάθεται περισσότερο τελικά.
Υπάρχουν κάποιοι υπάλληλοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί που λένε ότι δουλεύουν και ότι έχουν λίγες μέρες διακοπές, ενώ κάθονται όλο το χρόνο, πάνε στην δουλειά και τα ξύνουνε...τα μολύβια.
Που τους χάνεις, που τους βρίσκεις στο fb να παίζουν farmville και άλλα συναφή χαζοπαίχνιδα, ή στέλνουν ανούσια e-mail που τους έστειλαν με την σειρά τους άλλοι "εργατικοί" υπάλληλοι, και μετά τα βάζουν με μας, που όταν είμαστε στη δουλειά δουλεύουμε και δεν δουλεύουμε τον κόσμο.
Μα θα πείτε εσείς οι εκπαιδευτικοί δουλεύετε 3-4 ώρες τη μέρα.
Λάθος.
Στη τάξη είμαστε 3-4 ώρες τη μέρα, αυτό δεν σημαίνει ότι δουλεύουμε τόσο.
Έχουμε 28-29 παιδιά σε κάθε τμήμα, καθένα με την ιδιαιτερότητά του και τον χαρακτήρα του, είμαστε λειτουργοί που κάθε στιγμή κρινόμαστε,και τα παιδιά είναι οι μεγαλύτεροι κριτές.
Εκτός τάξης στο χώρο του σχολείου, έχουμε στη πλάτη μας χίλιες δύο δουλειές, μεταμορφωνόμαστε σε διοικητικό προσωπικό, έχουμε την γραμματειακή στήριξη του σχολείου δηλαδή πρωτόκολλο, απουσίες, μισθολογικά, στατιστικά, e-school, γινόμαστε νοσοκόμοι, ψυχολόγοι, στεκόμαστε δίπλα στα παιδιά όχι μόνο σαν τιμωροί (αν κάνουν κάποια διαολιά) αλλά και σαν φίλοι, ακούμε τα προβλήματα του κάθε ενός ξεχωριστά, και είναι δυστυχώς πάρα πολλά τα προβλήματα των παιδιών στην εποχή μας, σαν να γεννήθηκαν ξαφνικά μεγάλοι, σαν να μην είναι παιδιά.
Διαλυμένες οικογένειες, φαινόμενα βίας στο οικογενειακό περιβάλλον, φτώχεια.Δεν είμαστε στο σχολείο για να μεταφέρουμε μόνο στείρες γνώσεις.
Δεν νομίζω λοιπόν όλα αυτά να τα κάνουν άνθρωποι με 3-4 ώρες δουλειά τη μέρα.
Κάποιες ειδικότητες συνεχίζουν την δουλειά και στο σπίτι,έχουν προετοιμασία για το επόμενο μάθημα , δεν σημαίνει ότι επειδή γύρισαν στο σπίτι αυτό είναι πάει τέλειωσε αύριο πάλι.
Δεν θέλω να αγιοποιήσω τους συναδέλφους μου,όπως σε όλες τις δουλειές έτσι και στη δική μας υπάρχουν μαύρα πρόβατα.
Υπάρχουν "εκπαιδευτικοί" που είναι με το ρολόι στο χέρι, πότε θα χτυπήσει το κουδούνι να φύγουν τρέχοντας, αυτοί καταφέρνουν να λουφάρουν ακόμα και μέσα στη τάξη, είναι ευτυχώς λίγοι, αλλά δυστυχώς αυτοί είναι που μας στιγματίζουν όλους.Για μένα αυτοί δεν είναι εκπαιδευτικοί και σε όποια δουλειά και να βρίσκονταν ίδιοι θα ήταν.
Ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν μ' αυτά που λέω, κάποιοι μπορεί και να θιχτούν, αυτά τα εκτός θέματος όμως ήταν καιρός που ήθελα να τα πω, σταματάω λοιπόν εδώ για μπω στο κανονικό θέμα της ανάρτησης.

----------------------------------------------------------------------------------


Πήγα σήμερα να κάνω τα ψώνια για το Πάσχα.
Κοντά στο σπίτι δεν υπάρχει χασάπικο,έτσι το κρέας το αγοράζω από το κρεοπωλείο του super market.
Πάω λοιπόν το απογευματάκι να πάρω ένα μπουτάκι κατσίκι, τι λύκος θα ήμουν αν δεν τιμούσα το κατσίκι τέτοιες μέρες ειδικά.
Πάω στον πάγκο με τα κρέατα και ζητώ από την κοπέλα να μου κόψει ένα συγκεκριμένο μπούτι που στάμπαρα, το κόβει το βάζει στη ζυγαριά και μου λέει:
-Θα σας βάλω και μισό κεφάλι.
Έμεινα κάγκελο.
- Μα δεν θέλω κεφάλι,με πιάνει αηδία και μόνο που το βλέπω.
-Μα έτσι είναι πρέπει να το βάλω γιατί πήρατε μόνο μπούτι,κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα έτσι είναι.Εγώ θα το ζυγίσω και σεις πετάξτε το μετά.
-Πλάκα μου κάνεις κοπέλα μου, θα το ζυγίσεις, θα το χρυσοπληρώσω και θα το πετάξω; είσαι σοβαρή;Γιατί δεν το πουλάς σε κάποιον που το τρώει, αλλά με το ζόρι νταβατζιλίκι σε μένα να πληρώσω το μπούτι με καπέλο ή μάλλον με κεφάλι;Υπάρχουν τόσοι και τόσοι που το λατρεύουν και το θεωρούν και εξαιρετικό μεζέ μάλιστα
-Μην επιμένετε πρέπει να σας βάλω και το μισό κεφάλι, πήρατε μόνο μπούτι.
-Καλά κόψε μου τότε και παϊδάκια από το ίδιο κομμάτι που μου έκοψες το μπούτι για να μην είναι μόνο αυτό.
Κόβει τα παϊδάκια, σπάει και το μπούτι σε μερίδες που το είχε αφήσει ολόκληρο και κοντοστέκεται πάλι.
-Τώρα πρέπει να σας βάλω και τα 2/3 από το κεφάλι.
Πλέον είχε ξυπνήσει για τα καλά ο λύκος μέσα μου.
-Πας καλά μωρέ τι 2/3 από το κεφάλι μου λες, δεν πήρα παραπάνω κρέας τώρα;
-Δεν έχει σημασία πήρατε και μπούτι.
-Σιγά μη μου βάλεις και το γιδοτόμαρο, δώσε μόνο αυτά που σου είπα γιατί στα αφήνω έτσι κομμένα και φεύγω,άντε γιατί παρατράβηξε η μ@λ@κί@ εδώ μέσα.
Άφριζε αυτή, αλλά έβγαζα καπνούς από τα αυτιά εγώ, γυάλιζε "λίγο" και το μάτι μου τελικά έγινε το δικό μου, πήρα το πακέτο μου κι έφυγα.

Καλό Πάσχα σε όλους.