Παρκάρισμα στην Αθήνα!

Το punto η πέτρα του σκανδάλου!




Παρκάρισμα στην Αθήνα, μια πονεμένη ιστορία.
Οσοι μένουμε στο κέντρο έχουμε βιώσει στο πετσί μας τι σημαίνει να κάνεις κύκλους πολλές ώρες μέχρι να βρείς ένα κενό να τρυπώσεις το αυτοκίνητό σου.

Η γειτονιά μου είναι από τις πιο δύσκολες. Μόνο τον Δεκαπενταύγουστο μπορείς να βρεις θέση να παρκάρεις, και αυτό μόνο αν προηγουμένως έχεις κάνει τάμα στην Παναγία να φύγουν διακοπές οι γειτονές σου.

Σαν προνοητικός πολίτης της πρωτεύουσας, και επειδή δεν είμαι και από τα πρώτα άτομα που θα έβαζε στα κατάστιχα της η Παναγίτσα να βοηθήσει, είπα να νοικιάσω μια θέση πάρκινγκ, κάθε μήνα που μπαίνει δίνω στην ιδιοκτήτρια του χώρου 153 euro(και πάλι καλά έχω ακούσει και πιο εξωφρενικές τιμές) από το υστέρημά μου.

Να όμως που ακόμα και αν έχεις θέση να το βάλεις το όχημα πάντα θα υπάρχουν οι ωχαδερφιστές, και οι βολεψάκηδες, "δε πάει να είναι είσοδος γκαράζ εδώ θα το βάλω ". Συμπεριφέρονται σαν να είμαστε αντίπαλοι, και υπακούουν σε νόμους της ζούγκλας.

Ηταν καλοκαίρι, γυρνούσα κατά τις 11.30 το βράδυ από θερινό σινεμαδάκι, στρίβω στην ανηφόρα και βλέπω ένα σκοτεινό όγκο στην είσοδο του γκαράζ, όχι δεν ήταν με τα αλάρμ όπως συνήθως, ένα αυτοκίνητο που περιμένει κάποιον και θα φύγει(πολύ συχνό φαινόμενο στο γκαράζ μου σχεδόν καθημερινό), ήταν ένα fiat punto κανονικότατα παρκαρισμένο.

Κορνάρισα -και ταυτόχρονα άνοιξα και την είσοδο του γκαράζ με το κοντρόλ να φωτίσει για τα καλά ο τόπος- για να ακούσει ο κάτοχος του αυτοκινήτου να κατέβει να το τραβήξει να μπω.
Τίποτα ψυχή, κάνω ένα κύκλο γιατί ήρΘαν αυτοκίνητα πίσω μου, σταθερά το punto με κοιταζε μπροστά στην είσοδο με περιφρόνηση.Μετά από 10 κύκλους στην περιοχή και αφού δεν έβρισκα ούτε τόπο να σταθώ, εμφανίστηκε ο ιδιοκτήτης ενός smart, που το είχε παρκαρισμένο την κορυφή της ανηφόρας.

Είχε πάει πλέον 12.30.Αποφάσισα λοιπόν να πάω εκεί και να περιμένω μέσα στο αμάξι πότε και εάν εμφανιζόταν ο βολεψάκιας.
Θα μου πείτε γιατί δεν το πάρκαρες κανονικά εκεί.
Γιατί το μισό μου αυτοκίνητο ήταν πάνω στην στροφή και εμπόδιζε έτσι όποιος ήθελε να στρίψει θα είχε δυσκολία προτίμησα να μείνω εκεί για να το μετακινώ πέρα δώθε, μη κάνω ότι μου έκαναν, και κάλεσα την τροχαία.

Μετά από κανένα μισάωρο 1:00 τα ξημερώματα πλέον είχε πάει εμφανίστηκε η τροχαία, είδαν με "συμπάθεια" το πρόβλημα μου(αν δεν μετακινήσετε και το δικό σας θα πρέπει να δώσουμε κλήση και σε σας, τους εξήγησα ότι συνέχεια το μετακινώ και ότι το μόνο που θέλω είναι να έρθει ο αναίσθητος να πάρει το αμάξι του να μπορέσω να πάω επί τέλους στο σπίτι μου), αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά έβαλαν κλήση στο παρκαρισμένο και αφαίρεσαν πινακίδες, γερανός δεν μπορούσε να έρθει σε κατηφόρα, ειδικά με τόσο μεγάλη κλίση.

Η ώρα περνούσε και άρχισαν και τα δύσκολα και τραγελαφικά, κάτι άσχημες ώρες που μας πιάνει η ανάγκη μας, χμ σε αυτή τη περίπτωση η τουαλέτα αυτοκινήτου που έφτιαξαν οι κινέζοι όντως θα ήταν χρήσιμη, κόντευα να σκάσω είχα αρχίσει και να νυστάζω ώσπου...

Κατά τις 2:00 τα ξημερώματα βλέπω μια σιλουέτα να κατεβαίνει χοροπηδώντας προς το τρίστρατο και να πλησιάζει στο σημείο που στεκόμουν.
Ηταν μια κοπέλα μέσα στην καλή χαρά, προφανώς είχε περάσει μία άκρως "ενδιαφέρουσα βραδιά",κάτι το μαλλί σαν να είχε μόλις σηκωθεί από τον ύπνο, κάτι η μπλούζα που πήγαινε στραβά, κάτι λοιπόν σαν αστραπή με διαπέρασε και μένα, και λέω " να δεις μόλις εμφανίστηκε ο ιδιοκτήτης του punto".

Χτύπησα διάνα, φορτσάτη για το αμάξι ήταν, με ένα σάλτο κατεβαίνω κάτω και φυσικά την στόλισα με μπόλικα επίθετα. Η απάντησή της "Δεν το ξερα ότι είναι γκαράζ".

Ελεος κοπέλα μου φωτεινή επιγραφή έχει από έξω " γκαράζ λειτουργεί 24 ώρες" χώρια τα τεράστια σήματα στις πόρτες του.Και καλά εσύ ήθελες να γα.....ς, εγώ τι σου έφταιγα να με γα.....ς νυχτιάτικα;