Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Αίσχος. 23 σκυλία θανατώθηκαν στην Σαντορίνη



Διάβασα στην εφημερίδα ότι στην Οία σχεδόν κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, θανατώνουν με φόλες τα αδέσποτα σκυλιά. Μικρή η κοινωνία του νησιού εύκολα μπορούν να βρεθούν οι δράστες, από τις αρχές η απάντηση είναι αν δεν πιαστούν επ'αυτοφόρω δεν γίνεται τίποτα.
Μα καλά που τα λένε αυτά;
Είναι δυνατόν σε ένα χωριό( γιατί χωριό είναι αν και "διάσημο") να μην γνωρίζεις τι κάνει ο διπλανός σου;
Η μήπως είναι ένα σιωπηρό καθεστώς που επαναλαμβάνεται συνέχεια με τις ευλογίες όλων;
Δυστυχώς σε πολλές περιοχές της Χώρας μας συμβαίνουν ανάλογα φαινόμενα, για πολλούς ανεγκέφαλους η θανάτωση ενός ζώου ή ο βασανισμός του δεν σημαίνει τίποτα.
Α ρε φιλοτόμαρα πλάσματα ήθελα να σας έβλεπα αν υπάρξει ποτέ κάτι που να είναι πιο πάνω από τον άνθρωπο και βρεθείτε στη θέση των αδικοχαμένων αυτών πλασμάτων πως θα είναι τότε, όταν από παντού θα είστε κυνηγημένοι.
Θα πει κάποιος μα αυτά τα σκυλιά αυξάνονταν συνέχεια γεννοβολούσαν διαρκώς θα γεμίζε ο τόπος.
Κάνε τους στείρωση Ελληναρά μου που έχεις για εύκολη λύση την φόλα στα αδέσποτα, και άσε τα να ζήσουν δεν σου πιάνουν τον τόπο, ούτε σου τρώνε το φαγητό σου βολεμένε κοιλαρά μου.
Έχουν και αυτά δικαίωμα να ζήσουν σε ένα κομματάκι γης πάνω σε αυτόν τον πλανήτη όπως το έχεις και συ, ή μήπως άτομα σαν την φάρα σου δεν πρέπει να το έχουν; Μας βρωμίζεις τον αέρα και μόνο με την ύπαρξή σου το κατάλαβες "άνθρωπε";

Ολόκληρη η είδηση είναι αυτή:

"Ο Σωτήρης, ο Βλάσης και άλλα 21 σκυλιά δεν θα ξαναδούν «το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα στον κόσμο» στην Οία της Σαντορίνης. Εφυγαν την Πέμπτη, 8 Νοεμβρίου, ανήμερα των Ταξιαρχών με τον πιο φριχτό τρόπο μπροστά στα έντρομα μάτια ανθρώπων που πάλευαν να τα σώσουν με ενέσεις ατροπίνης, από το φυτοφάρμακο που χρησιμοποιήθηκε σε αυτήν τη μαζική δηλητηρίαση. Για τα περισσότερα ήταν ήδη αργά.

Η κοινότητα της Οίας, αν και το έγκλημα έχει ξανασυμβεί και επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε χρονιά «όλως τυχαίως» στην αρχή και στο κλείσιμο της σεζόν (βλέπετε το καλοκαίρι, τα αδέσποτα «προσθέτουν» γραφικότητα στο χωριό... είναι χάρμα οφθαλμών για τους τουρίστες), δεν κάνει απολύτως τίποτα. Πρέπει λέει να υπάρξουν «μάρτυρες του εγκλήματος» για να ξέρει ποιον θα «τιμωρήσει». Πόσους κατοίκους έχει η Οία, κύριε κοινοτάρχα; Πόσο δύσκολο θα ήταν, αν πραγματικά το θέλατε, να κατευθυνθείτε προς κάποιους πιθανούς υπόπτους; Αν θύμα του εγκλήματος ήταν άνθρωπος και όχι ζώο και δη αδέσποτο, με τον ίδιο τρόπο θα αντιδρούσατε; Με τόση αδιαφορία;

Ενας τόπος δεν χαρακτηρίζεται μόνο από τη φυσική του ομορφιά, αλλά κυρίως από την ομορφιά και τη ζεστασιά που κρύβει μέσα του και κουβαλάνε οι άνθρωποί του... Στην περίπτωση της Οίας και στο άκουσμα τέτοιων ειδήσεων, ο ήλιος σκοτεινιάζει, η Καλντέρα μυρίζει θάνατο και οι κραυγές των σκυλιών που πεθαίνουν αβοήθητα στοιχειώνουν για πάντα το τοπίο.

πηγη: ΕΘΝΟΣ "

2 σχόλια:

Swell είπε...

Η σχέση του μέσου ελληνάρα με τα ζώα είναι γνωστή. Όπως γνωστός είναι και ο ρόλος της αστυνομίας και του κράτους γενικότερα. Θυμάσαι πως εξαφανίστηκαν τα αδέσποτα από το κέντρο της Αθήνας στους Ολυμπιακούς της Γιάννας;

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.