Ιστορίες γι'αγρίους, σοφά λόγια και αρλούμπες, περιβάλλον, τέχνες, παράξενα...
Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007
Οι "πολιτισμένοι" Νεοέλληνες
Υπήρχε στο ισόγειο της πολυκατοικίας που μένω ένα κόκερ σπάνιελ ο "Tούμπακτ", το σκυλάκι αυτό δεν υπάρχει πλέον, όχι από γηρατειά, αλλά επειδή έτσι αποφάσισε κάποιος "άνθρωπος".
Ήταν ένα ζωηρό σκυλί γεμάτο ενέργεια, η "κυρά" του το έβγαζε χωρίς λουρί για την πρωινή του βόλτα, θεωρούσε την είσοδο της πολυκατοικίας δικό του χώρο που έπρεπε να προστατεύσει, με αποτέλεσμα αλοίμονο σε όποιον έμπαινε ή έβγαινε εκείνη την ώρα, δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε επιτεθεί και σε μένα, άσχετα αν έχω μεγαλώσει με σκυλιά και τα λατρεύω, πάντα άνοιγα με προσοχή την πόρτα του ασανσέρ για να γλυτώσω την επίθεση του "φύλακα".
Καμιά φορά που τύχαινε να είναι έξω φώναζα στην "κυρά" του Σούλααααα κράτα τον να περάσω.
Πριν λίγες μέρες την είδα στην είσοδο και της λέω: "είναι εδώ γύρω; προλαβαίνω να ανέβω πάνω;" μου απάντησε θλιμένα: "άφοβα, κάποιος έβαλε φόλα έξω από την πόρτα του γκαράζ και τον δηλητηρίασαν, δεν υπάρχει πλέον ο Τούμπακτ".
Μπορεί να ήταν ο φόβος και ο τρόμος μας αυτό το μικρόσωμο σκυλάκι αλλά στεναχωρήθηκα και εκνευρίστηκα πολύ, ήταν άδικος ο θάνατός του.
Μεγάλο μερίδιο ευθύνης ρίχνω και στην "κυρά" του, αν τον είχε με λουρί πολλά θα είχε αποφύγει, και τις επιθέσεις στους ενοίκους αλλά και τον θάνατό του.
Στην αρχή νόμιζα ότι το περιστατικό αυτό ήταν αποκλειστικά για να θανατωθεί το συγκεκριμένο ζώο αφού γνώριζαν την περιοχή της βόλτας του και τον τρόπο που έβγαινε, αλλά τελικά δεν ήταν το μόνο θύμα ενός αρωστημένου μυαλού.
Χθες βγαίνοντας από την πολυκατοικία είδα ένα χαρτί από το δήμο της Αθήνας κολλημένο δίπλα στα κουδούνια.
Έγραφε: "Γύρω από την πολυκατοικία σας έχουν περισυλλεγεί πολλά νεκρά ζώα κατά το τελευταίο διάστημα, η Θανάτωση και ο βασανισμός των ζώων τιμωρείται από τον νόμο, όπως και η συγκάλυψη των ή του ενόχου, όποιος γνωρίζει κάτι παρακαλούμε να το καταθέσει...".
Ντράπηκα γι' αυτό που είδα, η πολυκατοικία μου έχει πολλούς φιλόζωους, δεν είχαμε ποτέ τέτοια δείγματα συμπεριφοράς, ακόμα και οι αδέσποτες γάτες της γειτονιάς έχουν ονόματα τις ταϊζουμε είναι φιλικές και έρχονται και τρίβονται στα πόδια μας, πολλές φορές όταν ο καιρός είναι κακός και έρχεται καμία στην είσοδο την βάζουμε μέσα να περάσει την νύχτα της, δεν μπορώ να σκεφτώ ποιος μπορεί να το έχει κάνει αυτό.
Κι αν δεν είναι από την δικιά μας πολυκατοικία; αν είναι από την απέναντι ή την διπλανή;
Γιατί στιγματιστήκαμε τόσοι άνθρωποι γιατί κόλλησαν μόνο στην δικιά μας χαρτί;
Αχ και να πέσει στα χέρια μου το τομάρι θα τον βάλω να το φάει το "μεζεδάκι" που θα έχει ετοιμάσει.Κρύψου πούστη γιατί δεν θα γλυτώσεις από μένα.
Νωρίτερα διάβασα στα madata και κάτι άλλο που δείχνει περίτρανα πόσο "πολιτισμένοι" είμαστε απέναντι στα ζώα.Γίναμε ξεφτίλες για άλλη μία φορά και στο εξωτερικό, ο τίτλος του θέματος; "Λαθραία διακίνηση σκύλων από την Ελλάδα"... για τι άλλο; για να γίνουν πειραματόζωα σε κάποιο εργαστήριο, δήθεν ότι προορίζονταν να δωθούν σε φιλόζωες οικογένειες.
Περισσότερα εδώ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Αφησες τα σαντουιτς και επιασες τα γατόσκυλα τώρα γερόλυκε?
Μωρέ δεν θα τον πιάσω τον αλήτη; ολη την Αθήνα φωτογραφίες του θα γεμίσω εκτός που θα τον χώσω μέσα θα τον κάνω ξεφτίλα παντού.
Τι περιμένεις από μερικούς... Πάντα θα υπάρχουν τέτοια αποβράσματα της κοινωνίας που δεν έχουν ούτε ψυχή, ούτε συναίσθηση. Κρίμα για τα ζώα :(
Δημοσίευση σχολίου