Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007

Adagio...

Adagio in G Minor (Albinoni)


ADAGIO (Tomaso Albinioni) - Lara Fabian


Η μουσική κάνει κύκλους, με τον όρο adagio στη κλασσική μουσική μιλάμε για ένα αργό θλιμμένο κομμάτι, σήμερα θα το λέγαμε blues ή slow. Η κλασσική rock μουσική στα αργά της κομμάτια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν η εξέλιξη της κλασσικής μουσικής, εξ άλλου συχνά βλέπουμε rock συγκροτήματα να δανείζονται αποσπάσματα από γνωστά έργα κυρίως του Μπετόβεν και να δημιουργούν διασκευές.Δεν θα σταθώ όμως στον Μπετόβεν αλλά σε έναν προκλασσικό μουσικό που πάντα με συγκινούσε, έγραψε μπαρόκ μουσική, το έργο του που τον έκανε διάσημο, είναι το ημιτελές adagio, και ο μουσικός ο Τ. Αλμπινόνι(1671 - 1750).
Αν ο μουσικολόγος Remo Giazotto, που έγραφε την βιογραφία του δεν είχε βρει τα χειρόγραφα (μέρος μιας σονάτας) που είχαν διασωθεί, και δεν τα συμπλήρωνε επανασυνθέτοντας το κομμάτι, δεν θα το είχαμε γνωρίσει ποτέ.
Ένα κομμάτι πάντα σύγχρονο που γεμίζει την ψυχή με μια γλυκιά θλίψη.
Αυτό το κομμάτι έχει διασκευαστεί αρκετές φορές(σαν rock όχι ακόμα), πιστεύω σαν τραγούδι η καλύτερη διασκευή του είναι αυτή, που η φωνή της Lara fabian έρχεται και δένει απόλυτα με τις νότες του δημιουργού του.

4 σχόλια:

Δινονόη είπε...

αυτο ειναι και σχεδον το πιο γνωστο ΑDAGIO σε ολους, και εχει τοσες διασκευες..Ψαξε και chopin εχει κι αυτος αρκετα

kakos lykos είπε...

Σε όλες τις μορφές τέχνης, οι καλλιτέχνες δανείζονται στοιχεία μεταξύ τους , είτε από συγχρονούς τους, είτε από παλαιότερους, καλλιτέχνης όμως είναι αυτός, που άσχετα αν δανειστεί στοιχεία δεν θα κάνει μια στείρα αντιγραφή, αλλά θα δώσει στο έργο του τελική μορφή σαν προσωπική άποψη ενσωματώνοντας αρμονικά τα στοιχεία που δανείστηκε.Η πιο συνηθισμένη μορφή "δανεισμού" είναι οι διασκευές, όπου ο καλλιτέχνης δεν παίρνει απλώς στοιχεία, αλλά ολόκληρο το έργο (χωρίς να θέλει να πει ότι είναι πρωτότυπο δικό του δημιούργημα)και το μεταφέρει στο παρόν, προσθέτοντας την δικιά του πινελιά και "τρόπο γραφής", άλλες φορές με επιτυχία και σεβασμό προς το πρωτότυπο, και δυστυχώς άλλοτε καταστρέφοντάς το.Άραγε η τέχνη έχει να μας δώσει κάτι καινούργιο κάτι που να μην έχει υποθεί ξανά, χωρίς κανένα δανεισμό από το παρελθόν;

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

ωραίο κομμάτι αλλά πολύ κόβω φλέβα. α πα πα. πάντως ως εικόνα, σκεφτόμουν θαλασσα με βραχια καιρό κλειστό και στην κορυφή του βράχου ένα μικρό σπίτι με αναμένο τζάκι.

kakos lykos είπε...

Να σου πω και γω το συγκεκριμένο σπιτι με την εικόνα της θάλασσας από κάτω και το αναμένο τζάκι, πολύ συχνά το σκέπτομαι, μάλλον ώρα για εκδρομή είναι :)