Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Διονύσια 2009



Χθες η τρελοπαρέα, εγώ, η everything53 και το χρυσό πιπί, μετά από πρόσκληση του George κανονίσαμε να κατηφορίσουμε μέχρι το Ζάππειο για να γνωρίσουμε και από κοντά τον δικτυακό μας φίλο, αλλά και να δοκιμάσουμε κρασιά ανώτερης ποιότητας που δεν τα γνωρίζαμε ή δεν είχε τύχει να τα δοκιμάσουμε ακόμα.

Το πιπί συνεννοήθηκε να βρεθούμε και με την Κοκκινοσκουφίτσα, είχαν γνωριστεί πριν λίγο καιρό από κοντά, χαρήκαμε πολύ όταν μας το είπε, γιατί ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία να την γνωρίσουμε και μεις.

Σημείο συνάντησης δώσαμε τα σκαλοπάτια του κτιρίου.

Εγώ και η everything είπαμε να το δούμε σαν περίπατο και αποφασίσαμε να το κόψουμε με τα πόδια, τρομάρα μου, άλλη φορά δεν θα έχω τέτοιες ιδέες, το δαγκώσαμε μέσα στη παγωνιά, οι άλλες δύο διάλεξαν το metro σαν μέσο μεταφοράς.

Εγώ προχώραγα βιαστικά αλλά με το κρύο η απόσταση φαινόταν διπλάσια, κάθε τόσο με ρώταγε η everything αργούμε πολύ παπαστρουμφ;
Τι να λεγα;
Όχι απαντούσα να τώρα φτάνουμε, κι ας θέλαμε το λιγότερο κανένα 10λεπτο ακόμα.
Την πήρα στο λαιμό μου την καημένη και ξεπάγιαζε και κείνη με την ιδέα μου, λίγο ακόμα και θα έμοιαζε με τα κατεψυγμένα στα ψυγεία του Βασιλόπουλου.

Η τιμωρία μου δεν άργησε, από το κρύο με έπιασε φυσική ανάγκη, νόμιζα ότι θα υπερχειλίσει η ουροδόχος κύστη μου και από λεπτό σε λεπτό θα συνέβαινε το μοιραίο.
Προχώραγα και ονειρευόμουν την στιγμή που θα συναντούσα μία τουαλέτα, από μέσα μου έλεγα:
Κι αν δεν βρω;
Τί γίνεται;
Πως θα δοκιμάσω κρασιά;
Και λίγο να πιω και τώρα να την γλυτώσω την ζημιά δεν την γλυτώνω τότε.
Οι σκέψεις και μόνο, ζωγράφιζαν την όψη της φρίκης στο πρόσωπό μου και επιτάχυνα κι άλλο το βήμα μου.

Φτάσαμε επιτέλους στο Ζάππειο από την αντίθετη πλευρά είδαμε να έρχονται το πιπί με την Κοκκινοσκουφίτσα.
Μετά τις απαραίτητες συντάσεις σκάω το παραμύθι, παιδιά δεν αντέχω άλλο πάμε γρήγορα μέσα, πιπί θέλω πιπί μου θα σκάσω!
Μαζί με τα εισιτήρια έκανα και την απαραίτητη και καθοριστική ερώτηση, μου απάντησαν θετικά και κατατοπιστικά για το που θα πάω.
Επέστρεψα μετά από λίγο με ένα πλατύ χαμόγελο ανακούφισης, και με ανεβασμένη πλέον διάθεση και ηθικό.

Πιάσαμε την κουβέντα με την Κοκκινοσκουφίτσα, είδε ότι δεν είμαι και τόσο τρομακτικός λύκος, και γω είδα έναν πολύ ευχάριστο άνθρωπο που κάνει πολύ καλή παρέα.

Για να μην μακρυγορώ (εδώ γελάνε με παπλωματοθήκη υπέρδιπλη μοιάζει ήδη το post), συνεχίσαμε όλοι μαζί μέχρι το περίπτερο που παρουσίαζε τα κρασιά του ο George με τον αδελφό του.

Εκεί είχαμε αποφασίσει να κάνουμε την πρώτη μας στάση, όταν ακόμα ο ουρανίσκος μας δεν είχε γευτεί κανένα κρασί για να δοκιμάσουμε ατόφια την γεύση των δικών του κρασιών.

Εμένα μ' αρέσουν τα κόκκινα και τα ροζέ περισσότερο από τα λευκά, η everything πίνει από σπάνια έως ποτέ, αλλά όταν για χάρη της παρέας πιούμε οι υπόλοιποι σε καμιά ταβερνούλα κρασάκι, θα βάλει μία γουλίτσα κόκκινο και εκείνη στο ποτήρι της ίσα για να τσουγκρίσει μαζί μας, το πιπί είναι πιο πολύ των λευκών κρασιών, για την Κοκκινοσκουφίτσα δεν κατάλαβα ακόμα τις προτιμήσεις της ποια της αρέσουν πιο πολύ, όταν βρεθούμε σε ταβερνάκι θα το καταλάβω.

Δοκίμασα το Syrah αρωματικό και φρουτώδες μία ευχάριστη εμπειρία στον ουρανίσκο ένα πολύ ωραίο κρασί για όσους τους αρέσουν τα κρασιά αυτού του τύπου.
Ο Geogre δεν ήταν εκεί, μας ενημέρωσε ο αδελφός του ότι θα ερχόταν σε λίγο, είχε πάει για φαγητό.

Αποφασίσαμε να κάνουμε μία βόλτα στην έκθεση και θα ξαναγυρνάγαμε για να τον συναντήσουμε.

Εγώ συνέχισα να βάζω μόνο κόκκινα κρασιά στο ποτήρι μου στα διάφορα σταντ που επισκεπτόμασταν, όσο κι αν στράγγιζα το ποτήρι στο ειδικό δοχείο για να το αδειάσω από το περιεχόμενό του, μετά από λίγα κρασιά η γεύση είχε αλλοιωθεί αφού επηρεαζόταν το ένα με το άλλο.
Όχι δεν έκανα αυτό που είχε πει ότι κάνουν ο George, και δεν είδα ευτυχώς κανέναν να φτύνει, αν και η Κοκκινοσκουφίτσα με μία ανάμικτη έκφραση αηδίας και φρίκης, μου είπε ότι δεν το γλύτωσε και το είδε αυτό το θέαμα.

Η καταστροφή ήρθε όταν σκέφτηκα να δοκιμάσω λικέρ βύσσινο για να το συγκρίνω με το σπιτικό της μητέρας μου.
Α ρε μάνα όσα χρόνια κι αν περάσουν σαν το δικό σου κανένα!
Και γω το φτιάχνω και το καρύδι σου και το βύσσινο αλλά το δικό σου δεν το φτάνω!
Η καταστροφή ήταν ότι το λικεράκι άσχετα αν άδειασε το ποτήρι, όσες φορές κι αν μπήκε κρασί μέσα νόμιζα ότι έπινα λικέρ ακόμα.
Δεν άντεξα άλλο και βουρ στην τουαλέτα, τώρα που ήξερα τον δρόμο για ξέπλυμα στον νιπτήρα του ποτηριού.

Αφού ολοκληρώσαμε τον κύκλο της έκθεσης, κάναμε ένα διαλειμματάκι για τσιγάρο, ευκαιρία να βγούμε και λίγο στον αέρα γιατί είχαμε δεχτεί ακραίες θερμοκρασίες, το κρύο στην αρχή από τη μια, η σάουνα και το κρασί από την άλλη, είχαν αποσυντονίσει τον οργανισμό μας, έτσι το αίθριο που είχε μία ενδιάμεση θερμοκρασία ήταν ο Παράδεισος επί της Γης.

Μόλις τελειώσαμε το διάλειμμά μας επιστρέψαμε στην αίθουσα ειδικά για να βρούμε τον George, που πλέον είχε γυρίσει και εκείνος από το διάλειμμά του για φαγητό.
Είπαμε να τον βασανίσουμε λίγο να του βάλουμε τεστ αντιστοιχίας προσώπων με blogs, αυτό όμως ήταν ψύλλοι στ' άχυρα γιατί ούτε ποια ήταν τα blogs του είπαμε.
Έτσι σταματήσαμε σχεδόν αμέσως το τεστ και παρουσιαστήκαμε .

Ευγενέστατος και γλυκός ανθρωπος, όπως τον έχουμε γνωρίσει και μέσα στο blog του, πρόθυμος να μας λύσει κάποιες απορίες που είχαμε εγώ και το πιπί για τα αμπέλια.
Δοκίμασα στο μεταξύ ακόμη ένα κόκκινο κρασί του George το Cabernet-Merlot, διαφορετικό από το προηγούμενο από τα κρασιά του, που είχα δοκιμάσει νωρίτερα αλλά εξίσου πολύ γευστικό και ωραίο κρασί.

Φυσικά τον ρώτησα που μπορώ να τα βρω στην Αθήνα, γιατί αυτά τα κρασιά ανωτέρας ποιότητας πωλούνται σε επιλεγμένες μόνο κάβες και φυσικά ποτέ δεν τα συναντάς σε ράφια super market, γιατί θα ήταν ιεροσυλία.
Και είναι φυσικό αν το σκεφτείς, θα πουλιόταν ποτέ ένα πραγματικό έργο τέχνης σε κορνιζάδικο;

Αφού μιλήσαμε λίγη ώρα ακόμα, αποχαιρετήσαμε τον George, αυτός με την σειρά του μας προσκάλεσε όταν μας πάει ο δρόμος μας από τα βόρεια, να περάσουμε και να βρεθούμε πάλι από κοντά.

Η ομάδα των τεσσάρων πλέον αφού ανήκει στην συντροφιά μας και η Κοκκινοσκουφίτσα πριν δώσει τις καληνύχτες της , έδωσε την υπόσχεση σύντομα να ξαναβρεθεί για μεζεδάκια ή όπου αλλού αποφασίσει να την οδηγήσει η διάθεσή της.

Ποιος είπε ότι το Internet αποξενώνει τους ανθρώπους;

31 σχόλια:

THANOS είπε...

gi ayto sou xefyge i kokkinoskoufitsa, eixes paei pali gia pp...:))) elpizw sto gyrismo na katevikes sti swsti stasi, ki as fainotan dipli...

kakos lykos είπε...

Μπα δεν είναι ότι μου ξέφυγε, απλώς η διατροφή μου δεν περιλαμβάνει φίλους :)
Τώρα για τον γυρισμό τι θα πεις αν σου πω ότι μυαλό δεν βάζω, και το κοψα πάλι ποδαράτο.
:)

everything53 είπε...

Ξέχασες να αναφέρεις την μόνιμη έκφραση ξυνίλας που είχα στα περισσότερα κρασιά που δοκίμαζα! Ευτυχώς του George μου άρεσε και δεν βρέθηκα σε δύσκολη θέση :)

korinoskilo είπε...

παντα τετοια και καλυτερα :))

kakos lykos είπε...

Όχι everything δεν την ξέχασα, ξεχνιέται τέτοια έκφραση;
Για φωτογραφία αντιδιαφήμισης ήσουν, αλλά η έκφρασή σου ήταν επόμενη αφού πίνεις από σπάνια έως ποτέ.
Πάλι καλά που σου άρεσαν του George και έτσι ήταν στα φυσιολογικά του το πρόσωπό σου.

kakos lykos είπε...

Σ'ευχαριστούμε korinoskilo :))
Την καλησπέρα μου.
:)

maria είπε...

ΠΑΝΤΩΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΩΡΑΙΑ.

Tzeve είπε...

αφού δεν την έφαγες την κοκκινοσκουφίτσα πρέπει να είσαι καλός λύκος...

Tzeve είπε...

αφού δεν την έφαγες την κοκκινοσκουφίτσα πρέπει να είσαι καλός λύκος...

kakos lykos είπε...

Ναι maria ήταν πολύ όμορφα, εκτός που γνωρίσαμε από κοντά κάποιους φίλους, ήταν και μία διαφορετική εμπειρία το να πας σε μία έκθεση αφιερωμένη στο κρασί, και να μπορείς να δοκιμάσεις τόσα πολλά εκλεκτά κρασιά μαζεμένα σε ένα χώρο.

kakos lykos είπε...

Λασπολόγε είπαμε οι διατροφικές μου συνήθειες δεν περιλαμβάνουν φίλους, γι αυτό την γλύτωσε.
:)))

Argy είπε...

egw:P

eprepe na fas tin kokkinoskoufitsa...



kalisperes

nellinezi είπε...

AAAAAAAAAA MΠΟΥ ΧΟΥ ΧΟΥΟΥΟΥΟΟΥΟΥΥ

ΚΑΙ ΞΑΝΑ

ΑΑΑΑΑΑ ΜΠΟΥ ΧΟΥ ΧΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ

ΚΑΙ

ΚΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΨ

ΚΑΙ

ΣΝΙΙΙΙΙΙΙΙΦΦΦΦΦ

ΚΑΙ

ΣΑΣ ΚΡΑΤΑΩ ΜΟΥΤΡΑ!!!!!!

ΩΣΤΕ ΕΤΣΙ ΕΕΕΕ?

ΈΤΣΙ ΧΡΥΣΟ ΠΙΠΙ??

ΕΤΣΙ ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ??

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Δεν γράφω τίποτα, δεν γράφω τίποτα στο μπλογκ μου! Τα είπες όλα Κακέ Λύκε! Με κάλυψες με το παραπάνω! Τι ωραία φωτό! Και να σκεφτείς ότι υποτίθεται ότι εσύ θα έβαζες ανάρτηση τελευταία λόγω δουλειάς! Μας έφαγες όλες! Εγώ πέρασα ΤΕΛΕΙΑ μαζί σας, χάρηκα πολύ που αντί για ένα γνώρισα δύο καινούρια φιλαράκια(για σένα λέω everything)και εννοείται ότι θα πάμε για μεζέ. Κακέ λύκε, κόκκινο ξηρό ;))))
Πάντως το Μερλό του George έλεγε νομίζω. Φιλιά!!

kakos lykos είπε...

Argy ο χαρακτήρας μου δεν μου επιτρέπει να βλέπω ως φαγώσιμο τους φίλους :)

kakos lykos είπε...

nellinezi την επόμενη φορά που θα κανονιστεί κάτι, με σφαλιάρα θα υπενθυμίσω στο ξεχασιάρικο πιπί να σε ενημερώσει:)

kakos lykos είπε...

Κοκκινοσκουφίτσα εγώ δοκίμασα 2 άλλα κρασιά του george και μου άρεσαν πολύ.Το σκέτο Merlot δεν το δοκίμασα, αλλά φαντάζομαι ότι και αυτό θα ήταν εξίσου υπέροχο στη γεύση.
Φυσικά και θα κανονίσουμε να πάμε για μεζεδάκια:)

rain είπε...

Δεν τους αποξενώνει καθόλου! Ισα ισα. Κιεγώ γνώρισα φίλους μπλόγκερ και είναι τόσο αξιόλογα άτομα όσο είχα ήδη διακρίνει μέσα από την επαφή μου μαζί τους εδώ μεσα (στο διαδίκτυο) Ευγε λοιπόν κατ'εμέ.
Πάντως ζήλεψα τα κρασάκια. Πρεπει να ήταν υπέροχα. Πάντα τέτοια κακέ λύκε!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

χαχα

Άξιζε όμως η ταλαιπωρία σου...

Είναι από τις καλές στιγμές του Ίντερνετ.

Να γνωρίζεις καλούς φίλους, έστω κια αν η ουροδόχος κύστη δεν ... το "σέβεται"...

χαχα

Τίποτα δεν συγκρίνεται με ότι φτιάχνει η μαμά.

Κανόνας...

Κλή εδομάδα.

Κώστας
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com

kakos lykos είπε...

Έχω γνωρίσει από κοντά πολλά άτομα στο διαδίκτυο, άλλες φορές ήταν αυτό που έδειχναν τα γραπτά τους σαν χαρακτήρες κι άλλες όχι, ήταν ευτυχώς πολύ λίγες οι φορές που κάποιο άτομο με απογοήτευσε, ίσως γιατί το ένστικτό μου λειτουργεί καλά, ίσως γιατί σαν εκπαιδευτικός έχω μάθει να αποκρυπτογραφώ τις λέξεις, ίσως να ήταν απλά τύχη δεν ξέρω.
Το internet rain δεν διαφέρει σε τίποτα από την κοινωνία μας, συναντάς τα πάντα, από αξιόλογους ανθρώπους μέχρι κακοποιά στοιχεία.
Όπως στην πραγματική ζωή, έτσι και εδώ κάνουμε επιλογές το ποιος μας ταιριάζει και ποιος αξίζει να τον εντάξουμε και στην πραγματική μας ζωή σαν φίλο, έτσι το πληκτρολόγιο αποκτά πρόσωπο.
Άλλες φορές είμαστε τυχεροί και γνωρίζουμε ενδιαφέροντες ανθρώπους και ειλικρινείς κι άλλες φορές απογοητευόμαστε γιατί βλέπουμε ότι φορούσε μάσκα, οι γραμμένες λέξεις εύκολα μπορούν να ξεγελάσουν τους ανθρώπους, το βλέμμα που έχει κάποιος όμως όταν σε κοιτά μιλώντας σου, σπάνια.

kakos lykos είπε...

Ευτυχώς Κώστα Βλούτη, η ουροδόχος κύστη μου στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και δεν με πρόδωσε, και ευτυχώς μετά δεν με ξαναενόχλησε, έτσι απόλαυσα και την καλή παρέα και το κρασάκι.
Και θα ακολουθήσουν και άλλες κρασοκατανύξεις με μεζέδες αυτή την φορά:)

Ανώνυμος είπε...

ama den eixe krisi varemaras i dikia mou tha erxomoun ki egw, alla pou.... :) zileyw pantws!

kakos lykos είπε...

Κρίμα nek που τελικά δεν ήρθατε, ήταν πολύ όμορφα.
Κάποια στιγμή θα ήταν ωραία ιδέα να διοργανώσουμε μπλογκοσυνάντηση, και έτσι να βρεθούμε και να γνωριστούμε πιο πολλοί δικτυακοί φίλοι και από κοντά.
:)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ.ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ.
ΜΑΘΑΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ;

kakos lykos είπε...

Το πρόβλημα Sκρουτζακο πρέπει να δημιουργήθηκε σε κάποια ιστολόγια από την google κάποιο μπλοκάρισμα ασύμβατων προγραμμάτων,κάποιοι έχουν followers με 2 διαφορετικά παραπλήσια προγράμματα, (τουλάχιστον κάπως έτσι δικαιολόγησε το θέμα η google) τα ιστολόγια αυτά μας είχαν στην παρακολούθηση, με το που έγινε αυτό το μπλοκάρισμα, εξαφανίστηκαν και στο profil τους όλοι οι bloggers που παρακολουθούσαν, έτσι σε μας φάνηκε μείωση ατόμων που μας παρακολουθούν.Εγώ είχα 45 άτομα που παρακολουθούσαν το ιστολόγιο μου, τώρα είναι 38, μέχρι σήμερα δεν είδα να έχει αλλάξει κάτι, δεν γνωρίζω αν διορθώθηκε το μπλοκάρισμα ή όχι.
Το θέμα είναι να μην σβήσουμε κάποιον από την λίστα μας επειδή νομίζουμε ότι δεν μας παρακολουθεί πλέον γιατί όταν διορθωθεί το πρόβλημα δεν θα ξέρουμε αν διορθώθηκε πλήρως.

Στο blog παπαουρολογία διάβασα αυτήν την πάντηση για το πρόβλημα από το blogger- help

"You may have noticed the number of your public Followers has decreased
over the last few hours. We are in the process of integrating with
Friend Connect.

There is small set of users that already use both Blogger Following
and Friend Connect. To avoid linking the profiles of Blogger and
Friend Connect users without their permission, we have set these users
to "anonymous". They are still following privately and will able to
make themselves public again.

With the official launch of the Friend Connect integration, we will
communicate with the affected users to encourage them to reset their
relationship to public. To reiterate, the number of Followers has not
changed, and we believe that the launch will improve the visibility of
your blog and community. We will post more details on Blogger Buzz and
here as the launch approaches.

Thanks for your patience,
Gatsby
The Blogger Team"

Θα δούμε τελικά αν θα εμφανιστούν ξανά ή όχι, και ας ελπίσουμε να είναι μόνο αυτό το πρόβλημα και να μην δούμε ξαφνικά να εξαφανίζονται εντελώς τα ιστολόγιά μας από την μπλογκόσφαιρα.

George είπε...

Τι να πω εγώ τώρα.

Θα πω ένα και αν θέλετε το πιστεύετε. Το ένστικτο μου ποτέ δεν με πρόδωσε και το Internet στάθηκε πάντα απέναντι μου τόσο ευγενικό και τόσο ειλικρινή όσο ήμουν και εγώ πάντα απέναντι του.

Το δέσιμο λοιπόν ξαφνικά στα Διονύσια των nick names με πρόσωπα, εκφράσεις και χροιά ήταν κάτι το μοναδικό για εμένα σε βαθμό υπερθετικό.

Σας ευχαριστώ πολύ για την τιμή και χαιρετίζω όποια προσπάθεια για ένα τρελό πανηγύρι συνάντησης ακόμη και weekend όποια στιγμή!

Για τα σχόλια που αφορούν τα κρασιά δεν θα σχολιάσω γιατί ήδη έχω κοκκινίσει!!!
Υπόσχομαι όμως ανάρτηση με πικάντικες λεπτομέρειες!
ΥΓ: Υπέροχη φωτογραφία!

kakos lykos είπε...

Και μεις χαρήκαμε πολύ που σε γνωρίσαμε και από κοντά George.

Όσο για το κοκκίνισμα, δεν χρειάζεται να κοκκινίζεις, την αλήθεια είπα, μου άφησαν πραγματικά άριστη εντύπωση τα δικά σου κρασιά!

Ελπίζω σύντομα να καταφέρουμε να κανονίσουμε κάτι, και να τα πούμε πάλι όλοι μαζί από κοντά και όσοι άλλοι φίλοι θέλουν να βρεθούν μαζί μας.
:)

Περί φωτογραφίας... έβαλα στο τραπεζάκι τα αναμνηστικά μου από την έκθεση με φόντο τον "κήπο" μου, είναι τραβηγμένη στη βεράντα μου, προσπάθησα να φέρω τη φύση στο γκρίζο της Αθήνας.
Κάνω το κάθε τι για να βλέπω φύση παρά την "θεσπέσια" παρέλαση εσωρούχων των απέναντι, που η μόδα τους ανήκει στις αρχές του 20ου αιώνα. 0_ο

Ανώνυμος είπε...

SIGOURA prepei na kanonisoume kati!an deis k sto blog mou, eixa skeftei na organwsw kati tetoio mesa apo ena banneraki pou tha evazan oi bloggers, alla pros to paron emeine ston pago. an skefteis ki esy kati, proteine to.

kakos lykos είπε...

Την είδα την ανάρτηση σου για το banner της συντροφιάς, ενδιαφέρον μου ακούγεται, αλλά με προβληματίζει και λίγο, ως προς το μέγεθος που θα αποκτήσει η συντροφιά, μήπως αν εξαπλωθεί πολύ χάσει το νόημα της συντροφιάς πλέον δίνοντάς το ο ένας στον άλλο για το ιστολόγιό του, και δεν είναι πλέον μία συντροφιά αλλά ένα ακόμα banner, που θα κοσμεί τα ιστολόγιά μας και μία συντροφιά πίσω από πληκτρολόγια πάλι χωρίς πρόσωπα.

Για συνάντηση έχω 3 σκέψεις-προτάσεις, αν είμαστε πάρα πολλά άτομα μήπως κανονίζαμε κάτι σε κανένα κλαμπάκι σαν πάρτυ bloggers, αν είμαστε λίγοι τότε για μεζεδάκια σε κάποιο ουζερί ή ταβερνάκι όπου θα μπορούμε και πιο εύκολα να μιλήσουμε μεταξύ μας οι bloggers χωρίς να υπάρχει η βαβούρα των ηχείων.
Σε περίπτωση που είναι τέλος Άνοιξης αρχές Καλοκαιριού, ενδιαφέρον θα ήταν ένα beach party όπου όλοι θα φέρναμε από κάτι δηλαδή , κάποιοι την μουσική, είτε από cd player είτε live π.χ κιθαρίτσες, κάποιοι θα έφερναν ψυγειάκια με αναψυκτικά, άλλοι αλμυρά, άλλοι ποτά, ο καθένας ότι και όσο ήθελε(φυσικά ακόμα έχουμε θερμοκρασίες κοντά στο μηδέν, οπότε γι αυτήν την τελευταία ιδέα ας πιάσει ζέστη και το ξανασυζητάμε)
:)

Ανώνυμος είπε...

aytos itan o logos pou egkateleipsa k ti skepsi mou h' toulaxiston tin anevala gia ligo.

kai oi 3 ides sou pantws m fainontai poly kales, me kalyteri aytin me to beach party! pisteyw etsi tha rthoume pio konta k mporoume na arxisoume na to diadidoume k na to organwnoume apo twra. vevaia k i lysi tou ouzeri einai poly apli k eykoli na ginei pisteyw!

kakos lykos είπε...

Ναι εύκολα μπορούμε να το μεταφέρουμε στόμα με στόμα και σε άλλους bloggers και να κάνουμε σφυγμομέτρηση κατά πόσο μπορούν(αν υπάρχει πρόβλημα απόστασης είναι και αυτός ένας παράγοντας δυσκολίας μετακίνησης)ή κατά πόσο θέλουν μία τέτοια συνάντηση.
Αν δούμε προς το παρόν ότι μαζεύονται σχετικά λίγα άτομα κανονίζουμε το ουζερί πρώτα, που δεν επηρεάζεται και από τον καιρό.
Και αργότερα αν δούμε ότι το αποτέλεσμα έκανε και άλλους bloggers να θελήσουν να λάβουν μέρος σε επόμενη συνάντηση κανονίζουμε το beach party.