Ιστορίες γι'αγρίους, σοφά λόγια και αρλούμπες, περιβάλλον, τέχνες, παράξενα...
Παρασκευή 15 Μαΐου 2009
...Τα όνειρά μου κόκκινα, τα όνειρά σου άσπρα, ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ!
Που τον θυμήθηκα πάλι αυτόν τον στίχο του τραγουδιού ε;
Είναι γιατί πολλές φορές, η εκπλήρωση των ονείρων μας δεν εξαρτάται μόνο από μας, αλλά και από το περιβάλλον μας και τις συγκυρίες.
Η Άννα, ή όπως την γνωρίσαμε στην αρχή Boubou, και η Πασχαλίνα με προσκάλεσαν στο παιχνίδι με τα όνειρα, αυτές τις μικρές ή μεγάλες κρυμμένες μας επιθυμίες, που άλλες φορές είναι πραγματοποιήσιμες και άλλες μένουν μόνο στην φαντασία μας ανεκπλήρωτες και μας στοιχειώνουν.
Δύσκολο θέμα, ειδικά αυτές τις μέρες που δεν κοιμάμαι σχεδόν καθόλου λόγω πολλών υποχρεώσεων, ο χρόνος μου περιορισμένος για να κάνω όνειρα, είτε με κλειστά, είτε με ανοιχτά τα μάτια.
Να το πρώτο όνειρο επιθυμία, ανάγκη για διακοπές και ξεκούραση, θα μου πεις κάνε υπομονή το σχολείο τέλειωσε, οι εξετάσεις είναι τώρα, σε λίγο καιρό θα κάτσεις!
Ναι, σίγουρα από αυτή την πλευρά θα έχω διακοπές, στην πραγματικότητα όμως ανάγκη για ανεμελιά έχω, αυτό που δυστυχώς δεν μπορούμε να το έχουμε εύκολα, τα προβλήματα της καθημερινότητας βρίσκονται παντού και όλες τις ώρες μας κυνηγούν, ακόμα κι αν τα ξεχάσουμε για λίγο, εκεί είναι στην γωνία και περιμένουν να μας επιτεθούν ξανά.
Άλλο μου όνειρο επιθυμία, είναι να καταφέρω να πάω ξανά φέτος, έστω για λίγο στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, έχω κοντά 4,5 χρόνια να βρεθώ εκεί, στο μέρος που γεννήθηκα και μου χει λείψει τόσο πολύ.
Είδα πρόσφατες φωτογραφίες της Φλώρινας και τρόμαξα να γνωρίσω τη γειτονιά μου, λες και πέρασαν δεκαετίες από τότε.
Όλα αυτά τα χρόνια πάντα κάτι συνέβαινε και τελευταία στιγμή ξεφόρτωνα, το φορτωμένο για το ταξίδι μου αυτοκίνητο.
Ένα όνειρο εκπληρώθηκε χθες, όμως, πιο πολύ υποχρέωση που είχα αναλάβει θα το χαρακτήριζα, αλλά μία υποχρέωση που αποδόθηκε όπως την φανταζόμουν ολοκληρωμένη, έτσι εκεί μπαίνει το στοιχείο του ονείρου που υπήρχε.
(Διαστάσεις 2x2 μέτρα ακρυλικό μικτή τεχνική)
Ναι επιτέλους τελείωσαν οι τοιχογραφίες που είχα αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση, αυτές που έγιναν στο χώρο του αμφιθεάτρου του σχολείου για το πολιτιστικό πρόγραμμα.
(Διαστάσεις 2x2 μέτρα ακρυλικό μικτή τεχνική)
Καλώ αν θέλουν να παίξουν και αν δεν έχουν παίξει ακόμα...
Το χρυσό πιπί
Την Everything53
Την Κοκκινοσκουφίτσα
Την Μάτα
Την Έλενα
Και
Τον Sκρουτζάκο
Και εύχομαι σε όλους σας, κάθε όνειρο ή επιθυμία σας μικρή η μεγάλη να γίνει πραγματικότητα.
:)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
14 σχόλια:
Όλοι λίγο πολύ κάπως έτσι νιώθουμε. Πάντως οι τοιχογραφίες είναι απίθανες!!! Να ΄σαι καλά και όλα τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα!!!
απιθανες οι τοιχογραφιες!!!!!
και τα δικα σου να γινουν πραγματικοτητα :))
καλο βραδυ :)
Η Φλωρινιώτισσα...τι να πει στη Φλωρινιώτισσα...Είμαι χαρούμενη που γνωριστήκαμε έστω και από αυτήν την οδό...Θα ήθελα πολύ όταν ανέβεις να τα πούμε και από κοντά...
Ναι η συγκεκριμένη γειτονιά...έχει αλλάξει...και το στενό...και απέναντι ο δρόμος για την μπουφόπετρα...
Σε ευχαριστώ φίλη μου...συμπατριώτισσα...
Σε φιλώ....
Ανεμελιά! Δύσκολα να νιώσουμε ξανά αυτό το συναίσθημα....και πόσο το έχουμε ανάγκη όλοι! Καταπληκτικές τοιχογραφίες ιδίως η πρώτη με τα αγκαλιασμένα χέρια ως Γη......! Μπράβο σε όλους!
Καλημέρα Λύκαινα!
όμορφες τοιχογραφίες.
που θα πάει. όσο κάνουμε όνειρα κάποια θα πραγματοποιηθούν!
Σ' ευχαριστώ πολύ Σταυρούλα, και τα δικά σου να γίνουν αληθινά :)
Καλημέρα :)
Σ' ευχαριστώ Korinoskilo να 'σαι πάντα καλά :)
Καλημέρα :)
Και γω χάρηκα πολύ Έλενα που βρήκα μία συμπατριώτισσα μέσα από τα blogs.
Οπωσδήποτε όταν ανέβω πάνω θα τα πούμε και από κοντά.
Καλή σου μέρα και να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
Φιλιά!
:)
Καλημέρα Λιονταρίνα, οι τοιχογραφίες αυτές βασίστηκαν σε σχέδια των παιδιών της ομάδας, και τα δύο σχέδια αυτά τα έκανε σε μικρές διαστάσεις(20x20 εκατοστά) ένας μαθητής μου της Γ' τάξης.
Τα παιδιά πήραν ιδέες από τα σχολικά τους βιβλία από διάφορες φωτογραφίες(όχι ζωγραφιές έτοιμες) και τα πιο αντιπροσωπευτικά, που θα ταίριαζαν περισσότερο με το θέμα κατά του ρατσισμού που είχαμε,τα κάναμε τοιχογραφίες.
Όσο για την ανεμελιά, είναι ένα άπιαστο όνειρο!
Καλημέρα Me_To_aSeToN_STo_XeRi, δεν σταματάμε όσο ζούμε να κάνουμε όνειρα, θα συμφωνήσω μαζί σου, πάντα κάποια θα μπορούμε να τα κάνουμε πραγματικότητα!
:)
"οι τοιχογραφίες αυτές βασίστηκαν σε σχέδια των παιδιών της ομάδας, και τα δύο σχέδια αυτά τα έκανε σε μικρές διαστάσεις(20x20 εκατοστά) ένας μαθητής μου της Γ' τάξης.
Τα παιδιά πήραν ιδέες από τα σχολικά τους βιβλία από διάφορες φωτογραφίες(όχι ζωγραφιές έτοιμες) και τα πιο αντιπροσωπευτικά, που θα ταίριαζαν περισσότερο με το θέμα κατά του ρατσισμού που είχαμε,τα κάναμε τοιχογραφίες."
Μπράβο στο παιδί, και σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν!!
Και μεγαλύτερο μπράβο σε εσένα που είχες την ιδέα, πραγματοποίησες το όνειρό σου, αλλά είμαι σίγουρη έδωσες "τροφή" να ονειρεύονται και άλλοι με τις τοιχογραφίες στο σχολείο!! Τι να πω? Συγχαρητήρια!! Μπράβο σου!!!
Καταρχάς οι δημιουργίες σας είναι σούπερ.... ΣΟΥΠΕΡ... μπράβο σε όλους σας που αφήσατε τη δημιουργία σας ελεύθερη...
Και όσο για τα όνειρα... θα γίνουν όλα, αν σταματήσει να γ....... το σύμπαν....
Η αλήθεια είναι Dreaming_World ότι τώρα που έγιναν αυτές οι τοιχογραφίες, θέλουν κι άλλες :)
Καλό βράδυ να έχεις και σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :)
Ευχαριστώ πολύ Άννα :)
Τώρα όσο για το αν το σύμπαν θα σταματήσει το μπιπ μπιπ άγνωστο, ως γνωστόν η βλακεία των ανθρώπων είναι ανίκητη έτσι δεν βλέπω το σύμπαν να ηρεμεί θα συνεχίσει να ...
Καλό βράδυ :)
Δημοσίευση σχολίου