Τον έπιασα και γω...

Τον Μάη εννοώ πονηρά μυαλά, αλλά μ' αρέσει ο τρόπος που σκέπτεστε!

Χθες στην Αθήνα είχαμε πολύ γλυκό καιρό, σε αντίθεση με άλλες περιοχές της Ελλάδας, που όπως διάβασα στα blogs έκαναν μουσκεμένη πρωτομαγιά.

Ξεσήκωσα λοιπόν την everything από τον υπολογιστή και νωρίς το απογευματάκι κατηφορίσαμε προς Βάρκιζα για την καθιερωμένη έκθεση λουλουδιών.
Συνήθως μαζί μας είναι και το χρυσό πιπί, φέτος όμως μας την κοπάνησε, πήγε να τον πιάσει...τον Μάη πάντα μη ξεχνιόμαστε, εκτός Αθήνας.

Καθώς ήταν απογευματάκι δεν είχε καθόλου κίνηση, χάρηκα γιατί μία άλλη χρονιά που είχα ξεκινήσει κατά τις 12 το μεσημέρι είχα περάσει χοντρό λούκι, από τις στροφές στα λιμανάκια μέχρι την ακτή της Βάρκιζας (πολύ μικρή απόσταση) μιάμιση ώρα αυτό δεν ήταν κίνηση πια, ακινησία ήταν!Χώρια η κίνηση από το Παγκράτι μέχρι τα λιμανάκια που είχα περάσει ήδη.
27Km σε 3 ώρες σύνολο, ούτε Αθήνα-Λάρισα να πήγαινα!




Δυστυχώς η έκθεση δεν είναι τόσο μεγάλη όσο παλιά, έτσι δεν βρήκα όλα όσα ήθελα να πάρω.

Δεν μου αρέσει να κόβω λουλούδια για το έθιμο και να φτιάχνω στεφάνι, προτιμώ να αγοράζω ζωντανά φυτά ή μικρά δεντράκια, που η ομορφιά τους θα με συντροφεύει συνέχεια.
Φέτος βρήκα την ευκαιρία και αντικατέστησα κάποια που μου είχαν καταστραφεί από το χιόνι και την παγωνιά την περυσινή,όπως ο δίχρωμος φίκος μου,αλλά πήρα και νέα είδη, που δεν υπήρχαν ακόμα στον μικρό μου κήπο.


Όχι δεν πήρα μόνο αυτά...
Πάλι καλά το αυτοκίνητο το παρκάρισα κοντά στον χώρο της έκθεσης, έτσι κάποια δεντράκια που αγόρασα πρώτα και ήταν βαριά, τα πήγα κατευθείαν εκεί, πριν συνεχίσω την ανεύρεση και την αγορά των υπόλοιπων.



Με το ηλιοβασίλεμα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, ο ήλιος έπαιζε παιχνίδι με τα σύννεφα που είχαν αρχίσει να μαζεύονται στον ορίζοντα και η everything δεν έχανε την ευκαιρία να φυλακίσει τις στιγμές μέσα από τον φωτογραφικό της φακό.
Σ'ευχαριστώ πολύ everything για τις όμορφες φωτογραφίες που πλαισίωσαν την ανάρτησή μου!

Και του χρόνου!!!