Πτήση Oceanic 815 και νέο μουσείο.

Χάθηκα για λίγο αυτές τις μέρες, που βρισκόμουν;

Το δείχνει ο χάρτης, σε ένα τροπικό νησί, παρέα με πολικές αρκούδες,καπνούς δαίμονες, περίεργα επιστημονικά πειράματα, παράξενους ανθρώπους που όλοι είχαν κάποια σχέση μεταξύ τους και με το νησί χωρίς να το ξέρουν, ναυάγια, αιγυπτιακούς ναούς και χωροχρονικά παράλογα.

Σ' ένα ταξίδι μου στον χωροχρόνο βρήκα την ευκαιρία να ξεφύγω για λίγο από το "νησί" και να επισκεφθώ το νέο μουσείο της Ακρόπολης(φυσικά μετά επέστρεψα αμέσως στο "νησί").

Δώσαμε ραντεβού την Τετάρτη στις 5.30 στην έξοδο του metro.
Όλοι στην ώρα μας, εκτός από το πιπί, δεν ξέρω αν είχε πάει για πιπί της και άργησε τόσο, δεν έκανε διευκρίνιση, μόνο σφύριζε αδιάφορα, μα μισή ώρα να την περιμένουμε στην σκασμάρα;

Τέλος πάντων μπήκαμε, το κτήριο εντυπωσιακό, παρόλο που είναι ένα καταπληκτικό αρχιτεκτονικό τόλμημα, μου έδωσε μία αίσθηση ψυχρότητας μέσα, δεν ξέρω γιατί, αλλά το μικρό κτίσμα πάνω στο βράχο, που το είχα επισκεφτεί αμέτρητες φορές μου φαινόταν πιο οικείο, αισθανόμουν τα αγάλματα πιο ζωντανά πιο άμεσα στον επισκέπτη, ίσως η μαγεία του βράχου να μου έδινε αυτήν την αίσθηση.

Εδώ αν και μπορούσα να τα θαυμάσω απ' όλες τις πλευρές με έναν άμεσο φωτισμό, μου φάνηκαν τόσο απόμακρα, τόσο περίεργα τοποθετημένα, σαν κάποιος να έκανε διακόσμηση χώρου, σαν να μην ήταν ο χώρος γι αυτά αλλά απλώς να τον διακοσμούσαν.

Ίσως έφταιξε η διάθεσή μου, που χάλασε από την είσοδο στο μουσείο.
Η καημένη η Κοκκινοσκουφίτσα σε όλη την περιήγηση υπέμενε στωικά την μουρμούρα μου.

Όλοι οι εικαστικοί καλλιτέχνες που είμαστε μέλη του εικαστικού επιμελητηρίου, έχουμε μία ταυτότητα, η ταυτότητα αυτή μας επιτρέπει να επισκεπτόμαστε, μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους,πινακοθήκες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο τον κόσμο, δωρεάν και στην χειρότερη περίπτωση με ένα πολύ μικρό αντίτιμο.

Στην Ελλάδα η είσοδος είναι παντού δωρεάν, στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι και εκεί δωρεάν(απλώς αν επισκεφτείς το εξωτερικό ενημερώνεις το επιμελητήριο και κάνει κάτι σαν επέκταση της ταυτότητάς σου για να ισχύει και έξω), μειωμένο εισιτήριο ήταν στο μουσείο Πομπιντού.

Στο νέο μουσείο σε κοιτάζουν σαν να ήρθες από τον Άρη αν τους δείξεις την ταυτότητα (στο παλιό μουσείο στον βράχο, αλλά και στον αρχαιολογικό χώρο την αναγνωρίζουν αμέσως).

Δεν είναι το ποσό, γιατί είναι ευτελές, ένα euro στην εποχή μας έχει καταντήσει να είναι σχεδόν μηδαμινής αξίας, όσο και να ήταν το ποσό θα το πλήρωνα, αν δεν είχα το δικαίωμα αυτό, δεν με απασχολεί το χρηματικό ζήτημα.

Η δωρεάν είσοδος στα μουσεία για τους εικαστικούς, είναι τιμητική είσοδος, γιατί εμείς είμαστε οι δημιουργοί, είναι σαν να αναγνωρίζεται κατά κάποιο τρόπο η προσφορά μας στη τέχνη.

Και είναι το λιγότερο χυδαίο να σου πετούν στα μούτρα την ταυτότητα και να σου λέει ο κάθε να μην πω τι, δεν ισχύει εδώ του δικαστικού επιμελητηρίου!
Ναι έτσι μου είπε το αναλφάβητο πλάσμα που είχαν στα εισιτήρια.
Ούτε να διαβάσει σωστά τι έγραφε η ταυτότητα δεν ήξερε.
Ακόμα κι όταν της είπα τι δικαστικού μου λέτε κυρία μου;
Ζωγράφος είμαι, το γράφει δεν το βλέπετε;
Εικαστικού επιμελητηρίου γράφει, ειδικότητα ζωγράφος.
Ανάθεμα κι αν καταλάβαινε τι της έλεγα.
Μα που τα βρίσκουν αυτά τα ζώα!

Τέλος πάντων, το πιπί μου λέει μη χαλιέσαι ρε συ , πάρε εισιτήριο σιγά ένα ευρώ είναι.
Ρε χέστηκα για το ευρώ,για την αντιμετώπιση είναι το θέμα.
Πήρα το χαζοεισιτήριο και έβραζα, διάφοροι με τα κινητά τους φωτογράφιζαν, με το που τραβάω και γω μία φωτογραφία έρχεται ο σεκιουριτάς και μου λέει:
-Απαγορεύεται.
-Μα δεν βγάζω με φλας, δεν βλάπτει χωρίς φλας τα γλυπτά.
-Απαγορεύεται εντελώς.
Δεύτερη κεραμίδα,άλλα κόλπα και δω, οι τουρίστες μπορούν να βγάζουν όσο και ότι θέλουν εμείς όχι.
Γιατί ρε μάγκα;
(Μ΄αρέσει μετά το πιπί που έδειξε ότι υπήρχε και αυτοκόλλητο, ρε πιπί ok έβαλαν αυτοκόλλητο δεν το είδα, τους τουρίστες γιατί τους άφηναν;)
Εγώ ήθελα να τραβήξω φωτογραφίες που δεν υπάρχουν μέσα στους οδηγούς-βιβλία του μουσείου, στο Λούβρο 3 ώρες video είχα τραβήξει, στην Αίγυπτο αμέτρητες φωτογραφίες και video, σε μουσεία του Ελλαδικού χώρου,Αρχαιολογικό, Βεργίνα, Πέλλα, Δίον και σε τόσα άλλα δεν μου είπαν ποτέ τίποτα ότι απαγορεύεται εντελώς, μόνο η χρήση φλας απαγορευόταν.
Ζωγράφος είμαι δεν είμαι δημοσιογράφος για να τις βάλω σε εφημερίδα, για μένα τις θέλω για το προσωπικό μου αρχείο, δεν τις θέλω για χρηματικό όφελος.
Και στο κάτω κάτω στο εξωτερικό σε κάποιους χώρους αν θέλεις να φωτογραφίσεις πληρώνεις ένα μικρό αντίτιμο, ας βάλουν κάτι τέτοιο το πολύ πολύ, για να μην αισθάνονται ότι χάνουν χρήματα, δεν θα έλεγε κανείς όχι σε αυτό το μέτρο.

Σε κάθε μουσείο ανεξάρτητα των δικών μου φωτογραφιών, πάντοτε επισκέπτομαι και το πωλητήριο, για κάποιο βιβλίο σχετικό με τον χώρο, γιατί οι φωτογραφίες που έχουν και τα slides είναι το λιγότερο ελεεινά.

Οι φωτογραφίες ψεύτικες κακοτραβηγμένες και πάντα τα ίδια και τα ίδια εκθέματα, ενώ υπάρχουν πολλά που δεν τα φωτογράφησαν ποτέ, τα slides απαράδεκτης ποιότητας, κόκκινα ή ξεθωριασμένα τα περισσότερα, η με ψεύτικη απόδοση των χρωμάτων.
Αυτός είναι ο λόγος που τραβάω τις φωτογραφίες που θέλω εγώ.

Επισκέφτηκα το πωλητήριο, να δω ποιος ο λόγος της απαγόρευσης των φωτογραφιών, είχαν κάνει μήπως την υπέρβαση αυτή την φορά και θα βλεπα κάτι ξεχωριστό; Μήπως φωτογραφίες που δεν τις είχα ξαναδεί, εκθέματα που τα είχαν στο φτύσιμο για χάρη της πεπλοφόρου και των άλλων διάσημων γλυπτών;

Μπαααα, τίποτα απ' όλα αυτά, τα ίδια Παντελάκι μου τα ίδια Παντελή μου, φωτογραφίες από κακές έως μέτριες, α ναι slides δεν υπάρχουν, αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή, δεν τα βελτίωσαν, απλώς τα εξαφάνισαν, ρώτησα μήπως έβγαλαν σε dvd το καταπληκτικό δρώμενο με τα ζωντανά γλυπτά, ή μήπως υπάρχει η μουσική που το πλαισίωνε τουλάχιστον, τι παράλογα πράγματα ζητάω ε;

Κιτς φουλάρια και φανελάκια, ανόητα χάρτινα μαγνητάκια, βιβλία που υπήρχαν και στο παλιό μουσείο(τα μόνα που αξίζουν πραγματικά αλλά τα είχα ήδη), κακοφτιαγμένα βιβλιαράκια που περιέχουν εικόνες εκθεμάτων(αυτά πρέπει να τα ξεφυλλίζεις με προσοχή σαν να κρατάς κεφαλή πυρηνικής βόμβας στα χέρια σου γιατί ξεκολλάνε),χαζές κονκάρδες, διάφορα εκπαιδευτικά παιχνίδια για παιδιά (ναι από αυτά που είναι για παιδιά και καταντούν να τα φτιάχνουν οι μεγάλοι για να είναι λίγο πιο αξιοπρεπές το αποτέλεσμα), mousepad με εικόνες εκθεμάτων ακόμα και εδώ οι "καταπληκτικοί" φωτογράφοι κατάφεραν τα απίστευτα, ένα mousepad είχε σαν εικόνα μία γάτα(έκθεμα) είχαν κόψει την ουρά και το μισό πίσω πόδι με μία μετακίνηση της εικόνας προς τα δεξιά, κακοφωτογραφημένο μέχρι και αυτό και το τύπωσαν έτσι, ένα άλλο είχε τον σβέρκο μίας Καρυάτιδας, μία πολύ μικρή φωτογραφία σε ένα τεράστιο μαύρο φόντο, ρε άσχετοι θέλετε να μας δείξετε την περίτεχνη κόμμωση, πολύ ωραία και πολύ σωστά, έχετε τόσο χώρο βάλτε λίγη φαντασία, παρουσιάστε σε σειρά τέσσερεις εικόνες, ανφάς, τα δύο προφίλ και το πίσω, είχατε χώρο και θα γινόταν ένα πολύ ενδιαφέρον mousepad που θα έδειχνε και κίνηση, όχι να ψωνίσουμε από σβέρκο τον σβέρκο.

Μόνο αν είχαν κάνει την υπέρβαση και έβλεπα ποιότητα προϊόντων στο πωλητήριο θα δικαιολογούσα την απαγόρευση των φωτογραφιών, αν ήθελα να αγοράσω τουριστικές ανοησίες θα πήγαινα στα διπλανά μαγαζιά στην Πλάκα που θα έβρισκα και καλύτερα πράγματα.
Τελικά πήρα 2 mousepad όχι αυτά τα απαράδεχτα, δύο άλλα που μου φάνηκαν απλώς συμπαθητικά, μόνο και μόνο για να πω ότι πήρα κάποιο αναμνηστικό από το νέο μουσείο.

Η μεγαλύτερη απογοήτευση ήταν όταν ανέβηκα στον τελευταίο όροφο, απογοήτευση και θυμός μαζί, παντού εκμαγεία και ακόμα και αυτά τόσο κακοφτιαγμένα, ακόμα και ένας πρωτοετής φοιτητής της Καλών τεχνών καλύτερα εκμαγεία ξέρει να φτιάχνει.
Τα εκμαγεία της ζωφόρου είναι του 1846 καθώς είναι τόσο απαράδεκτα ποιοτικά, δείχνουν ακόμα πιο βαθύ το τραύμα που υπέστη ο πολιτισμός μας από τους "προστάτες" "φίλους" άρπαγες.
Είδα το αριστουργηματικό κεφαλάκι της Ίριδας ενωμένο με το αισχρό σε κατασκευή εκμαγείο και μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, όσο κάκιστα και να είναι τα εκμαγεία αυτά, δεν παύουν να λένε και μία αλήθεια, τον βανδαλισμό που έχουν δεχθεί τα γνήσια αριστουργήματα που είναι στο Λονδίνο.
Να δούμε θα τελειώσει επιτέλους το πανηγύρι της αρπαγής, θα επιστρέψουν στο Αττικό φως για το οποίο φτιάχτηκαν να λούζονται;
Δεν υπάρχει πια καμία δικαιολογία.

Μία συμβουλή:

Μη φορέσετε φόρεμα, φούστα, φουστανέλα, κίλτ, ή χιτώνα, το κρυστάλλινο πάτωμα τα καθιστά απαγορευτικά σαν ενδύματα όσοι βρίσκονται στον από κάτω όροφο μπορούν να θαυμάσουν τα "κάλλη" σας, αν παρόλα αυτά ξεχαστείτε και πάτε έτσι, υπάρχουν και ματ κρύσταλλα που μπορείτε να βαδίσετε άφοβα περιφερειακά, χωρίς να γίνετε εσείς το αξιοθέατο του νέου μουσείου.

Υ.Γ
1)Δεν μιλάω για μένα, εγώ δεν είχα πρόβλημα με βερμούδα πήγα, απλώς προειδοποιώ υποψήφια θύματα.

2)Ένα μικρό ενημερωτικό συμπλήρωμα, αν έχετε οπτικό ποντίκι(αν και δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί πλέον που έχουν ακόμα με μπίλια), αποφύγετε δια ροπάλου να αγοράσετε mousepad του μουσείου για χρήση στον υπολογιστή σας, είναι έτσι η υφή του mousepad που τρελαίνει το ποντίκι και πάει αλλού για αλλού,είναι σαν να προσπαθεί να κάνει κύλιση το ποντίκι σας σε γυάλινη επιφάνεια.
Μιλάω εκ πείρας, την πάτησα και έβαλα πάλι το παλιό γλυκούλι μου mousepad, αυτά που πουλάνε στο εκθετήριο του μουσείου δεν πάνε χαμένα αν την πατήσετε και τα αγοράσετε, μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε στο γραφείο σας για το φλιτζάνι του καφέ σας, ή στο τραπεζάκι του καθιστικού να βάλετε το πιάτο σας όταν τσιμπολογάτε κάτι στην τηλεόραση.