Ανακαλύφθηκαν σχέδια του Λεονάρντο Ντα Βίντσι στην πίσω πλευρά ενός διάσημου πίνακά του

Σχέδια στην πίσω πλευρά πίνακα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι ανακοίνωσε το Λούβρο.

Την «εξαιρετική ανακάλυψη» τριών σχεδίων, πιθανότατα δια χειρός Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ανακοίνωσε σήμερα το Μουσείο του Λούβρου. Τα σχέδια ανακαλύφθηκαν στο πίσω μέρος του πίνακά του «Η Παρθένος και το θείο Βρέφος με την Αγία Άννα», ο οποίος εκτίθεται στο μουσείο του Λούβρου και παρουσιάζει την Αγία Άννα, την κόρη της Παρθένο Μαρία και τον Ιησού Χριστό ως νήπιο να αγκαλιάζει ένα προβατάκι, ενώ η μητέρα του προσπαθεί να τον συγκρατήσει.

Η ανακάλυψη έγινε όταν, κατά τη διάρκεια συντήρησης του πίνακα στο εργαστήριο, ένας συντηρητής παρατήρησε στην πίσω πλευρά του δύο σχεδόν αδιόρατα σχέδια που αναπαριστούν το μεν πρώτο, ένα κεφάλι αλόγου ύψους 18 εκατοστών και πλάτους 10 εκατοστών στραμμένο ελαφρά στο πλάι, το δε δεύτερο, το ήμισυ ενός κρανίου μεγέθους 16,5 επί 10 εκατοστά. Στη συνέχεια ο πίνακας απεστάλη για αναλυτικότερη εξέταση στο Κέντρο Ερευνών και Αποκατάστασης των Μουσείων της Γαλλίας, όπου επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη των δύο σχεδίων, ενώ αποκαλύφθηκε και τρίτο που αναπαριστά το θείο Βρέφος πάνω σε αμνό.

Τα σχέδια, σχεδόν αόρατα με γυμνό μάτι, φωτογραφήθηκαν με τη βοήθεια υπέρυθρων ακτίνων. Το μουσείο ανακοίνωσε ότι θα διεξαγάγει περαιτέρω μελέτες επί των σχεδίων για να προσδιορίσει την προέλευσή τους, ενώ η ανακάλυψη θεωρείται εξαιρετική επειδή τα προσχέδια στο πίσω μέρος πινάκων είναι πολύ σπάνια και μέχρι σήμερα δεν είχε βρεθεί κανένα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Η Παρθένος και ο μικρός Ιησούς με την Αγία Άννα



Η Παρθένος και το Θείο Βρέφος με την Αγία Άννα, είναι ένα έργο ζωγραφικής με λάδι του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, που φιλοτεχνήθηκε περίπου το 1508. Παρουσιάζει την Αγία Άννα, την κόρη της, την Παρθένο Μαρία, και τον Ιησού ως νήπιο. Ο Χριστός παρουσιάζεται να αγκαλιάζει ένα προβατάκι ( ο αμνός της θυσίας ), που συμβολίζει το Πάθος του, ενώ η Παρθένος προσπαθεί να τον συγκρατήσει. Το έργο έγινε παραγγελία για το ιερό της εκκλησίας Santissima Annunziata στη Φλωρεντία και το θέμα του απασχόλησε για πολύ το μεγάλο ζωγράφο.

Εκτός από το συμβολισμό με τον αμνό, ο αδερφός Pietro da Novellara, μέλος του τάγματος των Καρμελιτών, είδε έναν επιπρόσθετο συμβολισμό στο έργο. Πίστευε πως η ήρεμη έκφραση της αγίας Άννας, σε αντίθεση με την αγωνία της Παναγίας για το παιδί της, πιθανώς συμβολίζει την Εκκλησία που δεν επιθυμεί να αποφευχθεί το Πάθος του Χριστού. Η σύνθεση από το Χριστό στα γόνατα της Παρθένου, ενώ η ίδια κάθεται στα πόδια της Αγίας Άννας είναι σπάνια, αλλά δείγματα αυτής εμφανίζονται από το Μεσαίωνα και μετά, παρουσιάζοντας τη ροή της ζωής σε τρεις γενεές.

Ο πίνακας φιλοτεχνήθηκε κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του Ντα Βίντσι, όταν ασχολήθηκε με τα μαθηματικά και άλλες αναζητήσεις, με το πετρώδες τοπίο που απεικονίζει να προδίδει το ενδιαφέρον του για τη γεωλογία. Οι απαιτήσεις των άλλων ενδιαφερόντων του ίσως να τον ανάγκασαν να αφήσει το έργο ατελείωτο. Η μπογιά απλώθηκε επιφανειακά και σε ορισμένα σημεία είναι διάφανη, με αποτέλεσμα να φαίνεται το σκίτσο από κάτω. Σήμερα ο πίνακας βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι.

Η πυραμιδοειδής κατασκευή του πίνακα επηρέασε το Ραφαήλ και τον Αντρέα ντελ Σάρτο. Η σύνθεση ενέπνευσε δύο έργα αναγεννησιακής γλυπτικής, ένα από τον Αντρέα Σανσοβίνο και ένα άλλο από τον Φραντσέσκο ντα Σάνγκαλο. Φημισμένες είναι επίσης οι παρατηρήσεις που έκανε ο Φρόυντ για την ψυχοσύνθεση του Λεονάρντο μελετώντας τον πίνακα.

πηγή:el.wikipedia