Είπαμε να βγούμε για φαγητό, δεν διαλέξαμε κάτι γκλάμουρ και μουράτο για να περάσουμε το βράδυ μας, αλλά ένα γνήσιο παραδοσιακό κουτούκι σε μια γειτονιά της Καισαριανής δίπλα στο γήπεδο της Νήαρ Ηστ.
Με το που μπήκαμε σαν να περάσαμε στη σύραγγα του χρόνου.
Η ατμόσφαιρα του μοιάζει σαν εικόνα από παλιά ασπρόμαυρη ταινία, νομίζεις οτι στη μια γωνιά θα δεις τον Ορέστη Μακρή να μιλάει τραυλίζοντας λόγια του μεθυσμένου, και στην άλλη τον Ξανθόπουλο να πίνει και να κλαίει για μια χαμένη αγάπη.
Ο "τσομπανάκος" έτσι λέγεται το κουτουκάκι υπάρχει εκεί από την δεκαετία του 1950, παντού βαρέλια, έντονη η μυρωδιά του κρασιού στο χώρο, ανάμικτη με τις ευωδιές που έρχονται από την κουζίνα, αν ήταν αρχαίος ναός ποιος Θεός δεν θα ήταν ικανοποιημένος από τέτοιες χοές και σπονδές.
Γίναμε μύστες σ'αυτή την μυσταγωγία της γεύσης.
Το κοκκινέλι γλυκόπιοτο κατέβαινε στο λαρύγγι μας, και τα μεζεδάκια το ένα καλύτερο από το άλλο, όλα είχαν το μεράκι του σπιτικού φαγητού, γρήγορα μας εξυπηρέτησαν με πολύ φιλική διάθεση και εγκαρδιότητα.
Μέχρι να φύγουμε είχε γεμίσει ασφυκτικά, δεν είμασταν οι μόνοι που ήξεραν την ύπαρξη του, υπάρχουν κι' άλλοι που δεν θαμπώνονται από το ψεύτικο περιτύλιγμα με τις πανάκριβες και μίζερες μερίδες των κυριλέ εστιατορίων, αλλά αναγνωρίζουν το καλό το γνήσιο και το απλό.
Πω πω! πας στο ίδιο κουτούκι από τη δεκαετία του 50? Α ρε Χαϊλάντερ :-P :-P
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ άρχισες να ξεχνάς μου φαίνεται, αφού εσύ το ήξερες αυτό το κουτούκι πριν ασπό μένα, δεν πάω από τότε αργότερα το 'μαθα :PPPPPPPPPPPP
ΑπάντησηΔιαγραφήπαλι δεν πήρες τα χάπια σου! εσυ δεν μου το έδειξες, ήταν κλειστό και καλά που βρήκα το άλλο το κυριλάτο με τις γαρίδες και έφαγες σαν άνθρωπος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιο άλλο βρε ; Εγώ σε πήγα και στο άλλο σου είχα πει οτι είχα δει και ένα με ψαρικά και αστακομακαρονάδες, και σου είπα πάμε να δούμε αν είναι ανοιχτό εκείνο.Μάλλον εσυ ξέχασες να πάρεις τα χάπια σου αχχχ τι θα σε κάνω!!!! :PPPPPPPPP.....Στο φούρνο με πατάτες ίσως;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήμου ειπες μεν, δεν θυμόσουν δε!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά που είμαι ταχυδρομικό πιστούνι και βρίσκω τα πάντα!Χα!
Το περιστέρι πιτσούνι δεν λέγεται; Για πιστόνια ξέρω ότι υπάρχουν στο αυτοκίνητο, για πιστούνια όχι!!!! χαχαχχααχαχαχαχα:PPPPPPP
ΑπάντησηΔιαγραφήχρυσο πιπι στη περίπτωση σου ταιριάζει η παροιμία "ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται".
ΑπάντησηΔιαγραφήΖήλεια σου!!! Εγώ πάντω θα ξαναπάω!!!
Γιατί είναι ένα κουτούκι... Μα τι κουτούκι!!! :Ρ
Υπομονή everything σε λίγες μέρες έχουμε Τσικνοπέμπτη το τραπεζάκι μας το κλείσαμε ήδη. Και θα περάσουμε super!!!Αυτή την φορά πιπι μου δεν την ξαναπατάμε σαν πέρισυ, πάθαμε και μάθαμε :)))
ΑπάντησηΔιαγραφή