Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη.....

Οι βιτρίνες γέμισαν πάλι με καρδούλες, λούτρινα ζωάκια,καραμελένια εσώρουχα, κάρτες που δηλώνουν όρκους αιώνιας αγάπης, γλυκά ειδικά φτιαγμένα για την μέρα των ερωτευμένων, μία γιορτή που έχει καταντήσει καθαρά εμπορική,αλλά και ποια γιορτή δεν είναι εμπορική θα μου πείτε, με πρώτη και καλύτερη τα Χριστούγεννα, τότε γίνεται το έλα να δεις από δώρα.

Πολλοί λένε μόνο στη γιορτή του Αγ. Βαλεντίνου θυμάσαι το ταίρι σου;
Όχι φυσικά.Όταν είσαι ερωτευμένος, όλες τις μέρες όλες τις ώρες βρίσκεις τρόπους να δείχνεις την αγάπη σου στον σύντροφό σου, απλώς εκείνη τη μέρα θες να γιορτάσεις με το άλλο σου μισό για όλα αυτά που αισθάνεσαι γι' αυτό και αισθάνεται για σένα, είναι σαν να σου λένε για την γιορτή της μητέρας μα καλά μόνο στη γιορτή της μητέρας θυμάσαι την μητέρα σου; όχι θα πεις, είναι μια μέρα που τιμάω στο σύνολο τη προσφορά της. Έτσι είναι και με την γιορτή των ερωτευμένων.

Ένα παλιό τραγουδάκι έλεγε... Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη;.... γέλιο δάκρυ λιακάδα βροχή της ζωής μας και τέλος κι αρχή...Ποτέ, ποτέ κανένα στόμα
δεν το 'βρε και δεν το 'πε ακόμα....

Και όμως εδώ έρχεται κάτι να μας χαλάσει τ'όνειρο και τον ρομαντισμό.
Το βρήκαν οι επιστήμονες το τί είναι έρωτας!
Πολλοί λέμε ζω την τρέλα του έρωτα, πετάω στα σύννεφα, και διάφορες αντίστιχες φράσεις, κι όμως εκεί που τις λέμε εμείς για να δηλώσουμε την ευτυχία μας, η επιστήμη έρχεται να μας πει ότι ναι ζούμε μια ψυχωσική κατάσταση.

Στην Εφημερίδα "Έθνος" είδα το παρακάτω άρθρο που λέει αναλυτικά την άποψη της επιστήμης πάνω στον έρωτα.

Τομογράφος «βλέπει» την... ψύχωση του έρωτα

Σε χημικές διεργασίες του εγκεφάλου, που μπορούν μάλιστα να προσδιορισθούν και να μετρηθούν με ακρίβεια, με νέας γενιάς τομογράφους, οφείλεται αυτό που αποκαλούμε «έρωτας».

Αρκεί μια ματιά κι ένα «βέλος» τρυπάει τα επινεφρίδια. Μόλις δούμε το αντικείμενο του πόθου μας, εκκρίνεται αδρεναλίνη στα επινεφρίδια, προκαλώντας ταχυπαλμία και άγχος. Παράλληλα στον εγκέφαλο εκκρίνονται ενδορφίνες - φυσικές μορφίνες του οργανισμού. Το μείγμα αυτό διεγείρει τον υποθάλαμο, που είναι η «καρδιά» της λίμπιντο, ιδρώνουμε, αυξάνονται οι χτύποι της καρδιάς, κοκκινίζουν τα μάγουλα... Μας έχει ήδη χτυπήσει... κεραυνοβόλος έρωτας!

Τη «χημική» διάσταση του έρωτα, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ερωτευμένων, 14 Φεβρουαρίου, μας δίνουν δύο καθηγητές μέσης εκπαίδευσης από την Κόρινθο, ο Μ. Κουλιφέτης και ο Β. Μαντάς, που μας περιγράφουν, με επιστημονικό τρόπο, τη «χημεία του έρωτα», ενώ ο νευρολόγος ψυχίατρος δρ Δημήτρης Κουντούρης μάς εξηγεί τις συγκεκριμένες διεργασίες στον εγκέφαλο, αλλά και τις συνέπειες της... «πάθησης», καθώς μας αποδιοργανώνει και μας οδηγεί συνήθως σε «πελάγη ευτυχίας».

Σημαντικό ρόλο στις διεργασίες του έρωτα παίζουν οι νευροδιαβιβαστές. Είναι ουσίες που εκκρίνονται από τις απολήξεις διεγερμένων νευρικών κυττάρων, που μεταδίδουν τη διέγερση σε άλλα νευρικά κύτταρα ή σε μυϊκά κύτταρα.

Στον εγκέφαλο, με τις διεργασίες του έρωτα δραστηριοποιούνται δύο μεγάλες ομάδες νευροδιαβιβαστών, οι ινδολαμίνες, με βασικό εκπρόσωπο τη σεροτονίνη, και οι κατεχολαμίνες με κυριότερους εκπρόσωπους την ντοπαμίνη, την αδρεναλίνη και τη νοραδρεναλίνη, επειδή πολλά είδη επιθυμιών και η σεξουαλική συμπεριφορά σχετίζονται με τη μεσολάβηση αυτών των ουσιών.

«Θάλασσα» ντοπαμίνης
Οι νευροδιαβιβαστές δημιουργούν την υπερδιέγερση σε νευρωνικά τόξα του εγκεφάλου, όπως βασικά γάγγλια, πρόσθιος μετωπιαίος λοβός, αμυγδαλή κλπ., που προάγουν συναισθήματα επιβεβαίωσης και ευχαρίστησης.

«Αυτή η θάλασσα της ντοπαμίνης και της σεροτονίνης», μας εξηγεί ο δρ Δημήτρης Κουντούρης, «οδηγεί τον ερωτευμένο σε μια ψυχοκινητική υπερδιέγερση, μέχρι σημείου που να μειώνει και την οπτική του διαδικασία, εξασθενώντας την κρίση του.

Ο ερωτευμένος βλέπει και ακούει ό,τι θέλει, συμπεριφέρεται όπως θέλει μέχρι να φτάσει στο στόχο του πόθου του, την κατάκτηση του προσώπου που επιθυμεί. Τα πράγματα βέβαια γίνονται κοινωνικά πιο ανεκτά όταν υπάρχει ανταπόκριση.

Τότε έχουμε τον συγχρονισμό δύο σε διέγερση μανιακού χαρακτήρα εγκεφάλων, που ζουν μία κατάσταση χωρίς έλεγχο και τη χαρακτηρίζουμε σαν ερωτική ανταπόκριση και ευτυχία».

«Τα απεικονιστικά ευρήματα από λειτουργίες-δυσλειτουργίες εγκεφαλικών κυκλωμάτων, μέσω μιας νέας γενιάς τομογράφων ποζιτρονίων, επιβεβαίωσαν ότι τα βάσανα του έρωτα είναι μια μορφή ψύχωσης», λέει ο κ. Κουντούρης.

«Η ψύχωση αυτή, δηλαδή η κατάσταση της έντονης ερωτικής διέγερσης, έχει όλα τα κλινικά στοιχεία της μανίας. Αναστέλλεται η κριτική ικανότητα, η εμπεδωμένη σκέψη, η σωστή αξιολόγηση παρελθόντων αναμνήσεων και βιωμάτων, και κατά κύριο λόγο ο έλεγχος της κοινωνικής συμπεριφοράς.

Ο τρελά ερωτευμένος παρουσιάζει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, γίνεται άκρως κινητικός, πολλές φορές και επικίνδυνα ενοχλητικός, το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη..., γιατί κατά κανόνα ο έρωτας είναι μονομερής και αναλώνεται, με πλήρη αναστολή όλων των λογικών καταστάσεων, να πείσει και να κατακτήσει, με κάθε τρόπο, το ερωτικό αντικείμενο του πόθου του».

Η ΑΠΕΙΛΗ...
Ακραίες επιστημονικές έρευνες αρχίζουν να απειλούν την ερωτική συνύπαρξη. Η ηλεκτρομαγνητικά κατευθυνόμενη «πλύση εγκεφάλου», με τις σύγχρονες γνώσεις της νευροχημείας, μπορεί να οδηγήσει οποιοδήποτε ζευγάρι στην ερωτική «κορύφωση».

«Από πειράματα που γίνονται, σε λίγα χρόνια, σαφώς περίεργες μηχανές με ηλεκτρονικούς υπολογιστές θα ρυθμίζουν την έκκριση ουσιών στον εγκέφαλο, ελέγχοντας το ερωτικό βαρόμετρο και η κυβερνο-ιατρική θα αποτελεί μια από τις παραμέτρους της νευροψυχιατρικής θεραπείας, με άμεση απαίτηση παρέμβασης ακόμα στον έρωτα.

Η απάντησή μας σ' αυτό το τρομακτικό σενάριο πρέπει να είναι: μακριά από τέτοια μηχανήματα, να μείνουμε στις αρχές του αυθεντικού έρωτα», καταλήγει ο δρ Δημ. Κουντούρης.

Η ΟΣΦΡΗΣΗ
Τον ρόλο της όσφρησης στον έρωτα μας εξηγεί ο Μ. Κουλιφέτης: «Επειδή τα περισσότερα είδη ζώων δεν είναι πάντα σεξουαλικά διαθέσιμα, τις στιγμές που μπορούν να ζευγαρώσουν, τα θηλυκά εκπέμπουν ένα είδος ισχυρού «μηνύματος» προς τα αρσενικά, μέσω χημικών ενώσεων, που λέγονται φερομόνες. Αρκεί μια ελάχιστη ποσότητα φερομονών -της τάξης μg (10-6g)- για να πάρει το μήνυμα το αρσενικό. Η όσφρηση ως αίσθηση είναι υποβαθμισμένη στον άνθρωπο. Εξάλλου, σήμερα οι περισσότεροι καλύπτουν τις οσμές τους με αρώματα. Ομως παλιότερα δεν ήταν έτσι: έχει μείνει ιστορικό το γράμμα του Ναπολέοντα στην Ιωσηφίνα μετά τη μάχη του Αούστερλιτς: «Μην πλυθείς! Ερχομαι...».

ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ
Για τα αφροδισιακά υπάρχουν πάρα πολλές ιστορίες, ανά τους αιώνες, που αποδίδουν σε ορισμένες τροφές διέγερση της σεξουαλικής επιθυμίας. Συνήθως αναφέρονται τα θαλασσινά και ιδιαίτερα τα στρείδια, λόγω της διμεθυλαμινοαιθανόλης (DMAE) και του ψευδαργύρου (Zn) που περιέχουν.

πηγή:www.ethnos.gr