Κάνει κρύο ή είναι η ιδέα μου;

Ο καιρός πλέον έχει τρελαθεί, δεν αλλάζει ομαλά η θερμοκρασία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί το σώμα μας εύκολα να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Την προηγούμενη βδομάδα, χτύπαγε τα μεσημέρια πάνω από 20 βαθμούς το θερμόμετρο και σήμερα είχαμε χιονόνερο στο κέντρο και απότομη πτώση της θερμοκρασίας. Θα πει κανείς το κρύο είναι φυσιολογικό για την εποχή, το αφύσικο ήταν η ζέστη. Συμφωνώ και επαυξάνω, αλλά σταδιακά, όχι μπαμ και κάτω, το δαγκώσαμε!
Αύριο έχω εφημερία στην αυλή, ελπίζω να μην καταντήσω σαν τον Τζακ Νίκολσον στη Λάμψη!

Μπισκότα κανέλας à la Wolf!

Όταν τύχει και πέσει στην αντίληψή μου μία συνταγή, πάντα της αλλάζω τα φώτα κάνοντας πειράματα. Παίρνω την κεντρική ιδέα σκέπτομαι τι άλλο μπορεί να ταιριάζει και αρχίζω, ευτυχώς προς το παρόν πετυχαίνουν!
Ας αφήσω όμως τα πολλά λόγια κι ας μιλήσουν τα έργα...

Υλικά:

1 και 1/5 ποτήρι (νερού) ελαιόλαδο
1 ποτήρι (νερού) ζάχαρη
1κουταλιά της σούπας κανέλα
1 κουταλάκι του γλυκού Baking Powder
1 και 1/2 περίπου φαρίν απ (μέχρι να μην κολλάει η ζύμη στα δάκτυλα)
1/5  ποτήρι (νερού) λικέρ βύσσινο (σπιτικό)
1 ποτήρι (νερού) φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκάλι
Λίγη extra ζάχαρη για το πασπάλισμα.

Εκτέλεση:

Ρίχνουμε όλα τα υλικά σε ένα βαθύ μπωλ με τελευταίο το αλεύρι, που το ρίχνουμε αργά όση ώρα ανακατεύουμε (μπορεί το αλεύρι στην εποχή μας να  μην χρειάζεται κοσκίνισμα, παρόλα αυτά προτίμησα να το κοσκινίσω για δύο λόγους.Πρώτον για να πέφτει πιο αργά και να γίνεται πιο ελεγχόμενο το ανακάτεμα και δεύτερον ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεις, φύλαγε τα ρούχα σου που λένε).

Όταν η ζύμη σταματήσει να κολλάει στα χέρια τότε είναι έτοιμη να της δώσουμε μορφή.

Εγώ χρησιμοποίησα έτοιμα σχήματα για να κόψω τα μπισκότα. τα κάνουμε λεπτά γιατί έτσι κι αλλιώς θα φουσκώσουν λίγο.Στρώνουμε λαδόκολλα στο ταψί μας και αφήνουμε λογικές αποστάσεις ανάμεσα στα μπισκότα, για να μην κολλήσουν μεταξύ τους κατά την διάρκεια του ψησίματος. Ο χρόνος του ψησίματος για κάθε φουρνιά σε κλασσικό φούρνο κουζίνας (προθερμασμένο) είναι στη μεσαία θέση στους 175-180 βαθμούς περίπου για μισή ώρα. Οι σύγχρονοι φούρνοι θέλουν λιγότερο χρόνο. Τα βγάζουμε όταν τα δούμε ότι πήραν χρώμα.

Όταν βγάλουμε τα μπισκότα μας και όσο είναι ζεστά ρίχνουμε ζάχαρη από πάνω. Ταιριάζουν άψογα με τον καφέ, το τσάι και την σοκολάτα!!!

Υ.Γ Φυσικά τα τσακίσαμε όλα :)

Ιστορίες της αγέλης

Χθες όπως όλα τα βράδια, η πριγκίπισσα Ρωξάνη αφού έφερε βόλτα όλους τους καναπέδες και όλες τις πιθανές και απίθανες θέσεις για να ξαπλώσει, ήρθε και στρώθηκε κάτω από το τραπέζι όσο εμείς σερφάραμε στο ίντερνετ. Για άλλη μία φορά διάλεξε την πιο άβολη θέση αρκεί να είναι όσο πιο κοντά γίνεται σε μας.
Η αδελφή της η πονηρή αλεπού Φόξυ, είχε καβατζάρει από ώρα μία θέση στον καναπέ και δεν το κουνούσε ρούπι, το είχε αποφασίσει, θα σηκωνόταν μόνο αν έβλεπε κάποιον από μας να πηγαίνει στην κουζίνα.
Ξαφνικά το μονότονο ήχο των πληκτρολογίων τον διέκοψε ένας διαφορετικός θόρυβος, κάτι σαν ροκάνισμα.
Ενώ δεν κάνει ζημιές πλέον, έχει περάσει εξάλλου ο καιρός που μεγάλωναν τα "δοντάκια" της, κάτι μου έλεγε ότι ο θόρυβος που ακουγόταν δεν ήταν αθώος.
Ανάβουμε τον φακό να δούμε κάτω από το σκοτεινό τραπέζι... και βλέπουμε δύο γλυκά μάτια να μας κοιτάζουν όλο τρυφερότητα και απορία. Τσεκάρουμε το τραπέζι, άθικτο, τα πόδια από τις καρέκλες και αυτά μια χαρά φαίνονταν. Λέμε μπα, μάλλον τα νύχια της δαγκώνει, αλλά κι αυτό πάλι! περίεργο, τόσος θόρυβος; Παίρνω πάλι τον φακό κοιτάζω καλύτερα, και η φρίκη ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό μου, το τελευταίο δυνατό κρακ που είχα ακούσει ήταν ο θόρυβος από το κόψιμο του καλωδίου του φορτιστή του κινητού μου!

 Όλο το καλώδιο είχε γεμίσει με μικρά κοψίματα, αλλά η τελευταία δαγκωνιά του έδωσε και την χαριστική βολή.
Και μόνο το βλέμμα που της ρίξαμε και το βροντερό "Τι έκανες εκεί;;;" ήταν αρκετά για να καταλάβει ότι δεν χαρήκαμε καθόλου με το κατόρθωμά της, οι τεράστιες αυτάρες της έγιναν ένα με τον σβέρκο και έφυγε Λούης στην άλλη άκρη του σαλονιού.
Φυσικά στις 2 τα μεσάνυχτα ήταν αδύνατον να βρω καλώδιο, αλλά αρχίσαμε να ψάχνουμε γνωστές και άγνωστες σελίδες να δούμε όσο το δυνατόν πιο κοντά μας τι υπάρχει για να πάω γυρνώντας από την δουλειά.
Οι τιμές έπαιζαν πολύ στα καταστήματα. Πρώτη μου επιλογή ήταν να αγοράσω το γνήσιο της Samsung, έτσι κι αλλιώς η τιμή του ήταν σε κάποια καταστήματα  και πιο χαμηλή από τις άλλες μάρκες.
Είναι ένα απλό καλώδιο δεδομένων από usb σε micro usb που μπαίνει και σε αντάπτορα και γίνεται  καλώδιο φόρτισης.
Υπήρχε σε κάποια μαγαζιά στο κέντρο, οπότε με περίμενε μεγάλο δρομολόγιο την επόμενη μέρα.
Πρωί πρωί άρχισε το δρομολόγιό μου, διπλή επιτήρηση σήμερα στις εξετάσεις, πέρασμα βαθμών στον υπολογιστή, πρωτόκολλο...και πλέον η ώρα της επιστροφής στο σπίτι.
Φτάνοντας ήμουν ήδη πτώμα, κάθε διάθεση για δρομολόγιο στο κέντρο είχε χαθεί, η μπαταρία του κινητού όμως άρχισε να γκρινιάζει..."Τι θα γίνει ρε λύκε θα με φορτίσεις επιτέλους; τέσσερις μέρες άντεξα, άντε θέλω και γω τροφή!"
Ξέχνα το λέω στον εαυτό μου, κέντρο δεν έχει, οι αντοχές σου και σένα έπιασαν πάτο, πάρε σβάρνα ότι υπάρχει στην περιοχή.
Κοιτάζω πάλι τις σελίδες και είδα κάτι χρωματιστά που μου έκαναν κλικ.
Λέω, καθώς είναι χρωματιστά θα το δω αμέσως αν πάει να δοκιμάσει να κάνει κάτι η πριγκίπισσα.
Οι σελίδες έδειχναν ότι ήταν παντού διαθέσιμα...Μ' αυτό το πλευρό να κοιμάμαι!
Πήρα το κομμένο καλώδιο μαζί μου γιατί συνήθως οι πωλητές είναι πολύ "σχετικοί" με το αντικείμενο και ξεκίνησα.
Πρώτος σταθμός η WIND!
-Καλησπέρα σας είχα ένα ατυχηματάκι και θα ήθελα ένα καλώδιο δεδομένων σαν αυτό και το δείχνω στην υπάλληλο.
-Ααααχ δεν έχουμε, έχουμε μεμβράνες όμως για κινητά... μήπως θα θέλατε ένα bluetooth;
-Κυρία μου εδώ δεν έχω να φορτίσω το κινητό μου, bluetooth θα πάρω;
Επόμενος σταθμός VODAFONE (εδώ είχα δει πολλά χρωματιστά και τα έδειχνε άμεσα διαθέσιμα )
-Καλησπέρα σας ...μπλα μπλα...
-Βεβαίως και έχουμε!!!
 (Και μου δείχνει ένα μαύρο στην διπλάσια τιμή από αυτά που υποτίθεται ότι είχαν.
 Εντάξει δεν ήταν ποιος ξέρει τι τρομερή τιμή, αλλά στράβωσα με την κοροϊδία τους)
-Δεν είναι αυτό που λέτε στο site σας και έχει και την διπλάσια τιμή, ευχαριστώ γεια σας.
(Τα έχω πάρει με τα προϊόντα που χρησιμοποιούν σαν κράχτες για να στα πάρουν χοντρά μετά, επειδή μπήκες στο κατάστημά τους)
Τρίτος σταθμός ο GERMANOS. Εδώ τα είχα πάρει πριν μπω ακόμα μέσα γιατί αυτή η αλυσίδα είναι ο πρώτος διδάξας σε προϊόντα κράχτες, αλλά λέω κάτσε, που ξέρεις; μπορεί αυτή τη φορά καταλάθος να έχουν, να μην ήξεραν τι είναι και να υπάρχει διαθέσιμο.
-Γεια σας...μπλα μπλα...
-Μισό λεπτό να δω...
(Μετά από λίγο όλο χαρά η πωλήτρια μου εμφανίζεται με ένα σακουλάκι αδιαφανές, που περιείχε ένα εντελώς άμαρκο καλώδιο που δεν το αναγνώριζε ότι ήταν δικό της ούτε η εταιρεία που το έφτιαξε)
-...Σας το έφερα! αυτό είναι! και κοστίζει τόσο...
(Η τιμή λίγο πιο τσιμπημένη από το επώνυμο ακριβό που είδα νωρίτερα στην vodafone)
-Ευχαριστώ πολύ λέω αλλά πρώτον δεν έχει καμία σχέση με αυτά που έχετε στο site, δεύτερον είναι μία εντελώς άγνωστη μάρκα και το έχετε και πιο ακριβό κι από τα Belkin που είναι επώνυμα!
Καθώς προχωρούσα στο λιοπύρι σκεφτόμουν τι αμαρτίες πληρώνω, ένα απλό καλωδιάκι είναι, τι στο καλό; όλοι έχουν από μία Ρωξάνη στο σπίτι που τους τα μασουλάει; και εξαφανίστηκαν από τα καταστήματα αυτά τα καλώδια, που παντού τα παρουσιάζουν και άμεσα διαθέσιμα; δηλαδή αν έλεγαν περιορισμένη διαθεσιμότητα θα έπρεπε να πάρω άλλο κινητό, ή να πληρώσω  το καλώδιο λες και είχε διακόσμηση Σβαρόφσκι πάνω στο usb;
Μ' αυτά και με τ' άλλα έφτασα έξω από ένα OTESHOP.Λέω άντε να μπω κι εδώ ποτέ δεν ξέρεις...
-Γεια σας...μπλα μπλα...
-Για τι κινητό είναι το καλώδιο;
-Για Samsung S4 zoom είπα με χαμόγελο...
-Αααα ανταλλακτικά για Samsung!(είπε με ένα ύφος όλο περιφρόνηση) εμείς έχουμε μόνο για I Phone!!!
-Μάλιστα εσείς έχετε μόνο για πρόβατα!!!
Και κάνω μεταβολή και φεύγω αφού την άφησα πρώτα να στέκεται με το στόμα ανοιχτό σαν χάνος και να με κοιτάζει.
Σχεδόν απέναντι ήταν άλλη μία VODAFONE, λέω άντε, ας δώσω άλλη μία ευκαιρία μπορεί να τους είχαν τελειώσει στο άλλο κατάστημα...
Τζίφος, εκείνο που είχε και η άλλη VODAFONE φιγουράρισε κι εδώ.
Τελευταία μου ελπίδα ήταν ο Κωτσόβολος, αν και στο site του είχα ψιλοαπογοητευτεί γιατί το μόνο χρώμα που έδειχνε ότι είχε ήταν ροζ...Ροζ και λύκος έλεος! είναι μαζί με το μωβ τα δύο χρώματα που μισώ, και αυτό στο site ήταν ένα ροζ που πλησίαζε στο μωβ η απόλυτη αηδία.
Λέω κάτσε, ας το φιλοσοφήσουμε λίγο, αν πάρουμε τον νόμο του Μέρφυ, μέχρι τώρα όλα τα μαγαζιά που έδειχναν ότι το έχουν δεν το είχαν, ο Κωτσόβολος γιατί να αποτελέσει εξαίρεση; μπορεί να μην το έχει...αλλά να το έχει σε άλλο χρώμα, γιατί είναι από τα λίγα καταστήματα που τουλάχιστον τα προϊόντα που λένε ότι είναι σε απόθεμα είναι υπαρκτά, ασχέτως χρώματος!
Και επιτέλους δικαιώθηκα, ναι το καλώδιο είναι σ' ένα γλυκό μπλε ανοιχτό χρώμα και δίνει ήδη ενέργεια και τροφή στην μπαταρία του κινητού μου. Το πλησίασε πριν από λίγο η Πριγκίπισσα, αλλά με το που είδε το βλέμμα μου έκανε μεταβολή αμέσως. Δεν χωρούσε καμία αμφιβολία ότι αυτό δεν ήταν για τα "δοντάκια" της!

Λύθηκε το μυστήριο του χαμόγελου της Μόνα Λίζα!

Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται.

Ναι ρε, σε σένα το λέω, εσένα που μπήκες στο blog μου για να με διαβάσεις, και έκλεψες το username μου, φωτογραφίες, αναρτήσεις, μέχρι και το προφίλ μου ρε ξεφτίλα τύπε το έκανες ανάρτηση,  στο φόρουμ που γράφτηκες για το κυνήγι.
Σιχαίνομαι το κυνήγι, ωραίο hobby να αφαιρείς ζωές για ν' αποδείξεις ότι είσαι κάποιος!
Βάζω στοίχημα ότι αν δεν σου έτυχε και καλό κυνηγόσκυλο θα το πέταξες στο δρόμο ή θα το σκότωσες ε;
Αλήθεια το σκυλί σου το σέρνεις και με κλούβα εκτός αυτοκινήτου για να μη σου αφήσει καμιά τρίχα στο αμάξι;
Ξέρω ότι μπαίνεις συχνά, για να δεις τι καινούργιο θα κλέψεις,  ή θα βάλεις την πηγή που έχεις κλέψει το προφίλ και τις αναρτήσεις, ή θα γραφτώ στο φόρουμ που είσαι μόνο και μόνο για να σε κάνω ρόμπα στα φιλαράκια σου που σε θαυμάζουν για τις σκέψεις σου.
Σε όσα ήξερες ότι θα σε πάρουν χαμπάρι έβαζες την πηγή, τις δικές μου σκέψεις όμως τις οικειοποιήθηκες, λες σιγά ποιος θα το δει, και ακόμα πιο σιγά μην το καταλάβει αυτός που πραγματικά τα έχει γράψει. Έλα όμως που έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και τα είδα.
Και όχι ρε δεν σου χαρίζω τις σκέψεις μου για δικές σου... να ξέρεις ότι θα σε τσεκάρω συνέχεια και τότε θα δεις ποιος είναι ο πραγματικός λύκος,  λύκε γιαλαντζί.

Οπότε όποιος δει τις σκέψεις μου γραμμένες εκεί να ξέρει ότι δεν είμαι εγώ, αλλά ένας κοινός κλεφταράς που τις αντέγραψε και δεν είχε τ' αρχίδια να βάλει την πηγή της αντιγραφής του.

Σήμερα ψηφίζουν το νομοσχέδιο για το Νέο Λύκειο. Πορεία στη Βουλή

Για άλλη μία φορά οι Εικαστικοί, δώσαμε δυναμικό παρόν στην πορεία διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή, για να αποσυρθεί αυτό το τερατούργημα, που υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο την εκπαίδευση.

Τη Δευτέρα πρώτη μέρα της απεργίας θα είμαστε πάλι εκεί να δώσουμε το παρόν.

Πηγές εικόνων και βίντεο: Δρομογράφος και AlfaVita

Η απαξίωση της Καλλιτεχνικής Παιδείας και η έξωσή της από το Σχολείο

Μεθοδευμένα και με συνοπτικές διαδικασίες, προχωρούν στην οριστική κατάργηση και έξωση της Καλλιτεχνικής Παιδείας από την Εκπαίδευση.
Η αρχή έγινε στα ΕΠΑΛ με τον ξαφνικό θάνατο ειδικοτήτων που είχαν άμεση σχέση με το σχέδιο, συνέχισαν με το Γενικό Λύκειο με την κατάργηση του Ελεύθερου και Γραμμικού Σχεδίου.
Το Γραμμικό και το Ελεύθερο Σχέδιο είναι μαθήματα που εξετάζονται στις Πανελλήνιες Εξετάσεις για την εισαγωγή των μαθητών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ που απαιτείται σχέδιο, Αρχιτεκτονική, Γραφιστική, Διακόσμηση, Δομικών έργων και πολλές άλλες.
Οι μαθητές οδηγούνται στον δύσκολο για όλους καιρό που διανύουμε σε  φροντιστήρια  Ελεύθερου και Γραμμικού Σχεδίου για να μπορέσουν να αποκτήσουν επαφή με το αντικείμενο και να δώσουν τις εξετάσεις τους, τέτοια φροντιστήρια όμως υπάρχουν μόνο στις μεγάλες πόλεις και όχι σε όλες, με αποτέλεσμα να απαγορεύεται η ίση πρόσβαση  όλων των μαθητών απ' όποια πλευρά της Ελλάδας κι αν βρίσκονται σε αυτές τις Σχολές.Δεν είναι όμως μόνο αυτό, η οικονομική εξαθλίωση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική οικογένεια, κάνει απαγορευτικά τα φροντιστήρια για τους περισσότερους μαθητές, ακόμα κι αν έχουν Φροντιστήριο Σχεδίου στην πόλη τους.
Το Υπουργείο Παιδείας δεν σταμάτησε εκεί την καταστροφή της Καλλιτεχνικής Παιδείας, αποφάσισε να την αφαιρέσει και από τα Γυμνάσια, θα χάσουν και σ' αυτά ακόμα οι μαθητές την επαφή, με την Αισθητική, με την Τέχνη και το Σχέδιο. Τα Καλλιτεχνικά ένα μονόωρο μάθημα υποχρεωτικό για όλες τις τάξεις του Γυμνασίου, που δίνει διέξοδο για τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του εφήβου, που πλάθει την αισθητική του. που του διδάσκει Πολιτισμό  και τις βασικές απαραίτητες γνώσεις στη Ζωγραφική και στην Ιστορία της Τέχνης, βάση του σχεδίου του Υπ Παιδείας πρέπει να φύγει και αυτό, να μείνει μόνο στην Α΄ Γυμνασίου υποχρεωτικό και μία ώρα στην Β΄και στη Γ΄ σαν προαιρετικό, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να υποβιβαστεί η αξία του μαθήματος, αλλά να εξαφανιστεί σαν μάθημα και να δημιουργήσει και από την πλευρά των εικαστικών εκπαιδευτικών νέα στρατιά ανέργων θυσία στον βωμό των επιταγών της Τρόικας, για φέτος το πρόγραμμα των εικαστικών που προωθούν για το Γυμνάσιο το πήραν πίσω γιατί δεν τους έβγαινε, αλλά το κράτησαν στο συρτάρι για του χρόνου. Οι εικαστικοί εκπαιδευτικοί εξοστρακίζονται παρά την θέλησή τους οι περισσότεροι, μόνο στο δημοτικό, για προσφέρουν δημιουργική απασχόληση στους εκεί μαθητές, μέχρι να θεωρήσουν οι εγκέφαλοι του Υπουργείου ότι και εκεί είναι πολυτέλεια αφού και εκεί μπορούν να δημιουργήσουν τον πρόθυμο υπερδάσκαλο που μπορεί να κάνει τα πάντα, όπως δημιούργησαν και τους πρόθυμους καθηγητές που μπορούν να διδάξουν τέχνη ανεξαρτήτως ειδικότητας στα διάφορα πρότζεκτ που έχουν σχέση με την τέχνη και τον πολιτισμό. Έτσι με συνοπτικές διαδικασίες, όσοι περισσέψουν κι από κει θα δουν τον δρόμο της απόλυσης όπως τον είδαν ή θα τον δουν και όσοι περίσσεψαν ή θα περισσέψουν από τις άλλες βαθμίδες της εκπαίδευσης, γιατί ούτε οι κενές θέσεις (αφού στο παιχνίδι παίζουν και άλλοι πολλοί παράγοντες όπως, καταργήσεις Σχολείων, τμημάτων, αύξηση διδακτικού ωραρίου)  ούτε οι ώρες του μαθήματος είναι τόσες πολλές που να μπορέσουν να τοποθετηθούν οργανικά ή λειτουργικά  σε κάποιο σχολείο.
Το μάθημα της Εικαστικής Παιδείας είναι απαραίτητο και στο Δημοτικό, αλλά η νοητική και ψυχική ωρίμανση των νηπίων δεν είναι τόση ώστε να μπορούν να αφομοιώσουν  αρχές, νοήματα και κανόνες που υπάρχουν στην τέχνη, έτσι το μάθημα προσαρμόζεται ανάλογα με την ηλικία τους και σίγουρα δεν τους δίνει τις βάσεις που τους δίνει το αντίστοιχο μάθημα του Γυμνασίου ή του Λυκείου.Είναι σαν να ζητάμε από ένα νήπιο να μας αναλύσει την θεωρία της σχετικότητας, ή να μάθει να λύνει ασκήσεις με λογάριθμους.
"Βάλτε την Τέχνη στα Σχολεία και όχι μόνο στα Μουσεία."
Με αυτό το σύνθημα ξεκίνησε η χθεσινοβραδινή μας πορεία για την Βουλή μετά την λήξη του ετήσιου συνεδρίου της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων.
Σημείο συνάντησης όλων των μελών της Ένωσης στις 6 το απόγευμα το Ωδείο Αθηνών,  συμπαραστάτες μας ήταν αντιπρόσωποι του κλάδου των Μουσικών, της Θεατρικής Παιδείας και το Εικαστικό επιμελητήριο.
Η πορεία μας ήταν μία πορεία τέχνης, με δρώμενα εικαστικά, μουσικά και θεατρικά.
Πρώτος σταθμός το Βυζαντινό Μουσείο, θυροκολλήσαμε  ψήφισμα και αφήσαμε στην είσοδό του ένα σχέδιο κραυγή για τον διωγμό μας συνοδεύοντάς το με τραγούδι, επόμενος σταθμός το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και μετά το Μπενάκη όπου και κει παρουσιάστηκαν κάποια δρώμενα.Την διαδρομή μας την συνόδευε η διακριτική μπορώ να πω και φιλική παρουσία της Αστυνομίας, που άνοιγε δρόμο για να περάσουμε με ασφάλεια, ήταν η μόνη φορά που αισθανόμουν ότι πραγματικά με προστάτευε και ήταν στο πλευρό μου χωρίς να με κυνηγά ή να με ψεκάζει με ληγμένα χημικά όπως σε άλλες πορείες. Στο ύψος του Κήπου όμως μας περίμενε μία έκπληξη, είχαν κλείσει τον δρόμο και μία διμοιρία των ΜΑΤ ήταν παραταγμένη. Ήμουν μαζί με άλλους συναδέλφους μου στην κορυφή της πορείας, κρατούσαμε ένα πανό φτιαγμένο από ατομικά χαρτόνια σαν ασπίδες μπροστά στο στήθος μας, που το κάθε χαρτόνι είχε σχεδιασμένο και χρωματισμένο ένα γράμμα και όλα μαζί δημιουργούσαν την φράση "Τέχνη Στα Σχολεία".Ανησύχησα, σκέφτηκα τόσο ήταν, γύρισα το κεφάλι μου προς τα πίσω και αναζήτησα με το βλέμμα ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο που το παρέσυρα να έλθει μαζί μου, η ανησυχία μου να μην συμβεί κάποια συμπλοκή, ήταν μόνο για να μην πάθει κάτι το άτομο που με συνόδευε στον αγώνα μου, ήταν ακριβώς πίσω μου, αν έβλεπα ότι η κατάσταση ξέφευγε θα το έδιωχνα αμέσως. Με το που γύρισα το κεφάλι μου ξανά μπροστά, είδα την διμοιρία να αφαιρεί τα οδοφράγματα και να ανασυντάσσεται. Ξαφνικά κάνουν απότομη μεταβολή και φεύγουν προς το Σύνταγμα. Μου ξέφυγε ένας αναστεναγμός ανακούφισης, ο δρόμος ήταν πάλι ανοιχτός και μεις συνεχίσαμε κανονικά την πορεία.
Επόμενος σταθμός η Βουλή.
Σταθήκαμε απέναντι με τα πανό μας στραμμένα προς το κτίριο της Βουλής, από τη Μουσική μας ομάδα ακουγόταν  ο Καραγκιόζης του Σαββόπουλου, τα ΜΑΤ για άλλη μία φορά απέναντί μας παραταγμένα μπροστά από τα κινητά κάγκελα που έχουν τοποθετηθεί στη Βουλή, οι χρωματιστές χάρτινες ασπίδες μας μπροστά από τις διάφανες ψυχρές δικές τους που γράφουν POLICE.
Ο κόσμος σε όλη την πορεία μας δεν σταματούσε να μας φωτογραφίζει και να μας κοιτάει έκπληκτος. Ωσπου ξάφνου  ξανά το ίδιο σκηνικό, τα ΜΑΤ αποχωρούν ήσυχα, οι χάρτινες ασπίδες μας ήταν πιο δυνατές απ' τις δικές τους, τώρα την θέση τους την πήραμε εμείς μπροστά από τα κάγκελα της Βουλής, το συναίσθημα του καλλιτέχνη νίκησε την σκληρότητα και τη βία του συστήματος. Από την κάτω πλευρά της πλατείας ήρθε και ενώθηκε μαζί μας μία μικρή ομάδα της ΟΛΜΕ του συνδικαλιστικού οργάνου όλων των εκπαιδευτικών.Ολοκληρώσαμε τα δρώμενά μας με ένα θεατρικό χάπενινγκ την κραυγή του καλλιτέχνη.
Η νύχτα πλέον είχε πέσει, το σκοτάδι έσπαζαν τα ολοφώτιστα δωμάτια της Βουλής, όμως εκεί είναι το πιο βαθύ σκοτάδι.

Χ.Π Ζωγράφος εκπαιδευτικός ή αλλιώς Κακός λύκος.